بررسی تاثیر مداخلات ترک سیگار بر میزان fev1 افراد سیگاری مبتلا به بیماری های مزمن انسدادی ریه

روش بررسی: نوع مطالعه کار آزمایی بالینی و نمونه گیری به روش آسان انجام شد. سپس بطور تصادفی 160 نفر از بیمارانی که دارای ویژگی های شرکت در پژوهش بودند به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه، برگ ثبت اطلاعات و آزمون استاندارد فاگروشتروم بود. روش گردآوری داده ها به این صورت بود که با مراجعه به واحدهای مورد پژوهش و پرونده بالینی آنها پرسشنامه تکمیل و قبل و سه ماه بعد از مطالعه میزان مصرف سیگار و میزان fev₁ با دستگاه اسپیرومتری دستی اندازه گیری و در برگه ثبت اطلاعات درج گردید. برای گروه مداخله، مداخلات ترک سیگار به صورت مشاوره فردی، تلفنی و ارائه مطالب خودیاری استاندارد در مورد مضرات سیگار، روش های ترک سیگار و توصیه به مصرف فرآورده های جایگزین نیکوتین بمدت 3 ماه انجام شد. جهت تعیین ارتباط آماری از آزمون های تی مستقل و تی زوج، کای دو، آزمون دقیق فیشر و ... استفاده شد.

یافته ها: در بررسی میزان مصرف سیگار سه ماه بعد از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه، میزان کاهش مصرف سیگار در گروه مداخله 66% در برابر گروه کنترل 42.8% بود (p=0.001) و ترک سیگار 41.3% در برابر گروه کنترل 26.3% بود (p=0.006). در بررسی میزان fev₁ در سه ماه بعد از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه در گروه مداخله (13.2%) و در گروه کنترل (0.5%) افزایش نشان داد که بین میزان افزایش fev₁ اختلاف آماری معنی داری (p=0.039) وجود داشت.