بررسی تاثیر کتامین خوراکی به عنوان پره مدیکاسیون بر کیفیت بیهوشی اطفال

روش بررسی: در این کارآزمائی بالینی دوسوکور 60 کودک 7-1 ساله به صورت تصادفی، به دو گروه درمانی کتامین خوراکی و دارونما تقسیم شدند. قبل از تجویز دارو وضعیت رفتاری، ضربان قلب و تعداد تنفس کودکان در برگ مخصوص ثبت گردید. نیم ساعت بعد از تجویز دارو یا دارنما کودکان به اتاق عمل منتقل وضعیت رفتاری (نحوه جدا شدن از والدین)، تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس کودکان مجددا بررسی و یادداشت گردید. داده ها پس از جمع آوری تحت آنالیز آماری قرار گرفتند.

یافته ها: سی دقیقه پس از تجویز دارو، در مقایسه با دارونما در گروهی که کتامین دریافت کرده بودند کودکان به راحتی از والدین جدا شده و آرام تر بودند و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001). تعداد ضربانات قلب نیز در گروهی که کتامین دریافت کرده بودند به صورت معنی داری کم بود (p<0.01). تغییرات تنفسی نیز در گروهی که کتامین دریافت کرده بودند به صورت معنی داری کم بود (p<0.01).