تأثیر مهار اکتو نوکلئوتیداز بر شدت اثرات ضد تشنجی ناشی از اعمال تحریک الکتریکی با فرکانس پایین در مدل صرعی کیندلینگ مسیر پرفورنت در موش صحرایی

روش ها: حیوانات با تحریک الکتریکی مسیر پرفورنت به روش سریع (12 تحریک در روز) کیندل شدند. هر روز در گروهی از حیوانات به دنبال تحریکات کیندلینگ اعمال  lfsصورت گرفت. در گروه دیگر قبل از اعمال lfs داروی aopcp با دوز 50 میکرومولار داخل بطن مغز تزریق گردید. گروهی از حیوانات نیز به دنبال تحریکات کیندلینگ فقط داروی aopcp با دوز 50 و 100 میکرومولار دریافت کردند. کمیت های رفتاری تشنج و کمیت های الکتروفیزیولوژیک (شامل مدت زمان تخلیه های متعاقب و پتانسیل های میدانی) ثبت می گردید.

یافته ها: اعمال  lfs همانند تحقیقات قبلی باعث کاهش معنی دار تمام کمیت های تشنجی گردید. تزریق aopcp قبل از اعمال lfs تأثیر معنی داری بر اثرات ضد تشنجی آن نداشت اما تزریق aopcp با دوز 100 میکرومولار در حیواناتی که فقط تحریکات کیندلینگ دریافت می کردند باعث افزایش معنی داری در کمیت های تشنجی گردید.

نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان می دهد که احتمالا تولید آدنوزین از طریق مسیر اکتونوکلئوتیداز نقش مهمی در بروز اثرات ضد تشنجی lfs ندارد اما تولید آدنوزین درون زاد از طریق این مسیر نقش مهمی بر روند کیندلینگ دارد.