اثرات عصاره الکلی جوی دو سر، علف چای، گل ساعتی و اسطوخودوس در کاهش علائم ترک مرفین در موش صحرایی

مواد و روش ها: 4 گروه موش صحرایی نر نژادwistar  در محدوده وزنی 250 تا 300 گرم مورد آزمایش قرار گرفت. پس از جمع آوری و شناسایی علمی، بخش های گیاهی مورد نظر، در هوای اطاق خشک شد و سپس بصورت پودر درآمد. پودر چهار گیاه را به نسبت مساوی مخلوط کرده و با الکل اتیل یک 70% به روش پر کولاسیون عصاره گیری شد و سپس در روتاری تغلیظ شد و با دوز 400 mg/kg برای همه گروه ها استفاده گردید.

یافته ها: در همه گروه ها علائم محرومیت مرفین بصورت رفتار بلند شدن روی دو پا، کشیدن بدن، پریدن، لرزش پنجه، پلک زدن و افتادن پلک در یک دوره 30 دقیقه ای مورد آزمایش قرار گرفت. در هر دو گروه پس درمانی و هم درمانی در بیشتر علائم با گروه شم اختلاف معنی دار وجود دارد.

نتیجه گیری: تجویز عصاره مخلوط چهار گیاه مذکور، در گروه های آزمایشی باعث بهبود علائم محرومیت در برخی رفتارها شده است و در گروه هم درمانی، کاهش علائم معنی دارتر بوده است. نتایج حاصل از این تحقیق کاربرد سنتی این گیاهان را تایید می کند.