اثر سینرژیک اینترفرون گاما با داروهای شیمی درمانی روی ke-37

استفاده همزمان از مواد موثر بر پاسخ های بیولوژیک و داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی باعث افزایش کارائی و کاهش اثرات جانبی روش های درمانی سرطان می گردد. هر چند مکانیسم دقیق واکنش بین این دو دسته از داروها به خوبی روشن نیست. اینترفرون گاما یکی از مدولاتورهای بیولوژیک می باشد که باعث افزایش تمایز و کاهش تکثیر سلول های سرطانی می گردد و با داروهای ضدسرطان اثر سینرژیک دارد. در این تحقیق با استفاده از رده سلولی ke-37 منتج شده از لوسمی لنفوبلاستیک حاد نوع t به بررسی اثر هم افزائی اینترفرون گاما با بعضی از داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی پرداختیم. ابتدا رده سلولی مذکور در فلاسک سلول کشت داده شد و سپس به پلیت کشت 96 خانه ای منتقل گردید. دزهای مختلف داروهای وین کریستین، متیل پردنیزولون و دونوروبیسین به سوسپانسیون سلولی اضافه شد و میزان 100 iu/ml اینترفرون گاما به محیط کشت سلول ها در فواصل زمانی مختلف (ساعت صفر، 8، 36 و 60) اضافه شد. اثر سینرژیک این داروها و اینترفرون گاما با استفاده از بررسی میزان تکثیر سلول ها با روش سنجش mtt ارزیابی گردید. نتایج بدست آمده، موید اثر سینرژیک اینترفرون گاما با وین کریستین، متیل پردنیزولون و دونوروبیسین می باشد. بدین ترتیب که اینترفرون گاما اثر سیتوتوکسیک و یا سیتواستاتیک داروهای مذکور را افزایش داده و این افزایش از لحاظ آماری معنی دار می باشد (p<0.05). علاوه بر این اضافه کردن اینترفرون گاما در ساعات 36 و 60 نسبت به ساعات صفر و 8 پس از اضافه نمودن دارو در جلوگیری از رشد و تکثیر سلول ها موثرتر می باشد (p<0.05).