مقدمه: مطالعات نشان داده اند گرلین در پاسخ سازشی به کاهش وزن نقش دارد و میزان آن در رژیم غذایی افزایش می یابد. از طرفی، کاهش وزن با افزایش اپی نفرین و کورتیزول همراه است. در این مطالعه اثر اپی نفرین و کورتیزول بر ترشح گرلین القاء شده توسط گرسنگی در رت های نر تغذیه شده با سطوح مختلف انرژی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش ها: 45 عدد رت نر نژاد ویستار (300-350 گرم، 15 رت در هر گروه) با سطوح انرژی 100%، 50% و 25% به مدت 10 روز تغذیه شدند. سپس رت ها به مدت 48 ساعت تحت گرسنگی مطلق قرار گرفتند. حیوانات برای انجام عمل کانولاسیون در سرخرگ کاروتید به منظور تزریق و جمع آوری نمونه های خونی بیهوش شدند. رت ها در هر گروه به ترتیب (3 μg Ep/Kg BW) یا (3 μg Ep/Kg BW) و مخلوط اپی نفرین و کورتیزول دریافت کردند(0.1 mg in 1 ml PBS). نمونه های خونی در زمان های قبل، 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق جمع آوری شده و میزان گرلین و گلوکز پلاسما اندازه گیری شد.
یافته ها: در رژیم های 100% و 50% سطح گرلین بعد از تزریق اپی نفرین و مخلوط اپی نفرین و کورتیزول کاهش پیدا کرد (P≤0.05). در مقابل، گروهی که با سطح انرژی 25% تغذیه کرده بودند پاسخ معنیداری به اپی نفرین و مخلوط اپی نفرین و کورتیزول نشان ندادند (P≤0.05). در حالی که سطح گرلین در این گروه بعد از تزریق کورتیزول به شدت افزایش یافت (P≤0.05).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد تزریق اپی نفرین ترشح گرلین القاء شده توسط گرسنگی را در رت هایی که با رژیم 100% و 50% تغذیه شدند مهار می کند .همچنین پاسخ گرلین به اپی نفرین میتواند تحت تأثیر کاهش وزن قرار گیرد به طوری که دراین آزمایش سطح گرلین در رژیم 25% با تزریق اپی نفرین کاهش را نشان نداد.