بررسی اثرات منیزم بر فعالیت ترانسپورتر سدیم- لیتیوم گلبول قرمز و برخی از شاخص های بیوشیمیایی پلاسما در خرگوش

زمینه: منیزیم به عنوان کو فاکتور برای فعالیت تعداد زیادی از آنزیم ها ضروری است و در بهبودی سکته قلبی و در تنظیم عملکرد قلبی- عروقی نقش دارد. فعالیت ترانسپورتر سدیم- لیتیوم (slc) و برخی از شاخص های بیوشیمیایی پلاسما نظیر hdl, vldl کلسترول، ldl کلسترول، کلسترول تام و تری گلیسرید، سدیم، پتاسیم، اوره و کراتی نین در بیماری های قلبی- عروقی دچار تغییر می شوند. لذا هدف این مطالعه بررسی اثرات منیزم بر فعالیت slc و شاخص های بیوشیمیایی مذکور می باشد.

مواد و روش ها: خرگوش های نر سفید نیوزیلندی با وزن 1350±50 گرم برای این مطالعه انتخاب شدند. این مطالعه در دو بخش in vivo, in vitro انجام گرفت. در بخش in vitro غلظت های مختلف منزیم بر فعالیت slc بررسی شد. در بخش in vivo خرگوش ها به دو گروه 5 تایی تقسیم شدند. به گروه اول 40 میلی گرم سولفات منیزیم به ازای کیلوگرم وزن بدن به مدت 2 هفته به صورت داخل صفاقی تزریق شد و به گروه دوم به عنوان کنترل، آب دیونیزه تزریق گردید. در پایان، فعالیت slc و برخی از شاخص های بیوشیمیایی پلاسما اندازه گیری شدند.

یافته ها: نتایج in vivo, in vitro حاکی از آن است که منیزیم موجب کاهش فعالیت slc می شود که منجر به افزایش km و کاهش vmax/km می گردد. همچنین نتایج in vivo بیانگر کاهش غلظت های پلاسمایی ldl کلسترول، vldl، کلسترول و تری گلیسرید نیز می باشد (p<0.05).

نتیجه گیری: منیزیم با کاهش فعالیت slc و همچنین غلظت های پلاسمایی ldl کلسترول، vldl، کلسترول تام و تری گلیسرید، در بهبود وضعیت فشارخون و بیماری های قلبی- عروقی ممکن است موثر باشد.