بررسی ریشه ها و نحوه توزیع عصب اوبتوراتور در خارج از عضلات

دانستن موقعییت و الگوی شاخه دادن عصب اوبتوراتور در جراحیهای ترمیمی و توانبخشی که بر روی عضلات انجام می پذیرد، اهمیت پیدا می کند. در مطالعه حاضر 64 نمونه از جسدهای فیکس شده انسانی موجود در دانشگاههای علوم پزشکی تهران و بوشهر جهت مطالعه عصب اوبتوراتور مورد بررسی قرار گرفتند. هدف از این تحقیق بررسی مسیر و شاخه های عصب اوبتوراتور می باشد. بعد از تشریح جدار خلفی شکم و سطح داخلی ران، عصب اوبتوراتور مورد بررسی قرار داده شد. عصب اوبتوراتور در تمام موارد از ریشه های قدامی اعصاب کمری دوم تا چهارم منشاء می گرفت و در مجرای اوبتوراتور به دو شاخه قدامی و خلفی تقسیم می شد. شاخه قدامی در تمام موارد از بالای عضله اوبتوراتور خارجی لگن را ترک می کرد. این شاخه در 3.12% یک شاخه ظریف مستقل به ثلث فوقانی داخلی ران می داد. تنه خلفی عصب اوبتوراتور 3.12% مورد از بالای عضله اوبتوراتور خارجی لگن را ترک نموده و در 96.88% مورد از ضخامت عصب اوبتوراتور خارجی عبور می کرد. شاخه مفصلی زانو در 82.8% انتهای دیستال عضله نزدیک کننده بزرگ را سوراخ می کرده و در 17.2% همراه با شریان رانی از کانال هانتر عبور و وارد حفره پوپلیتئال می شد. بنابراین نتایج مربوط به ریشه های عصب اوبتوراتور همسان با نتایج حاصل از تحقیق دیگر پژوهشگران می باشد، اما در مورد نحوه عصب گیری عضله ادکتور برویس با یافته های پژوهشهای دیگر همخوانی ندارد و این عضله فقط از شاخه قدامی عصب اوبتوراتور عصب گیری می کند.