بررسی کشت درازمدت قلب جنین موش سوری نژاد balb/c و تاثیر میدان های الکترومغناطیسی و l-arginine بر رشد و تمایز آن

سابقه و هدف: تاکنون مطالعات اندکی بر روی کشت قلب جنین موش در شرایط in vitro صورت گرفته است. هدف این تحقیق تعیین مدت زمان امکان نگهداری قلب فعال در محیط کشت و مقایسه میزان رشد و نمو آن تحت شرایط in vitro با in vivo و تاثیر میدان الکترومغناطیسی و l-arginine در رشد و نمو قلب و تمایز آن می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، قلب جنین موش های 11 روزه با استفاده از استریومیکروسکوپ جدا شده و به محیط کشت  medium 199 همراه با 15 درصد سرم گاوی منتقل و در انکوباتور واجد 5 درصد دی اکسید کربن و 95 درصد هوا، در دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت 3 روز کشت داده شدند. سپس قلب جدا شده موش ها در گروه های تجربی 1 (تحت اثر میدان الکترومغناطیسی با فرکانس 50 هرتز و شدت 78.3 گوس به مدت 30 دقیقه)، تجربی 2 (تحت تاثیر l-arginine با غلظت 350 میلیگرم در لیتر یعنی 5 برابر غلظت استاندارد موجود در محیط کشت)، تجربی 3 (به طور همزمان تحت اثر میدان الکترومغناطیسی و l-arginine)، شم (تحت، شرایط کشت بدون میدان الکترومغناطیسی و بدون l-arginine) و شاهد (کاملا دست نخورده) قرار گرفتند.

یافته ها: مطالعات مورفولوژیکی و هیستولوژیکی شامل طول و قطر قلب ها، قطر داخلی دهلیز، قطر داخلی بطن، طول دیواره بین دهلیز، طول دیواره بین بطنی، ضخامت دیواره بین دهلیز و ضخامت دیواره بین بطنی کاهش معنیداری را بین گروه های تجربی در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند (p<0.001). تعداد گلبول های قرمز هسته دار و بدون هسته خون و نیز تعداد ضربان قلب در گروه های تجربی نسبت به گروه شاهد افزایش معنیداری داشتند (p<0.001).  

نتیجه گیری: یافته ها بیانگر اثرات منفی میدان های الکترومغناطیسی و l-arginine در رشد و نمو قلب جنین موش و اثرات مثبت l-arginine و میدان های الکترومغناطیسی در افزایش تعداد گلبول های قرمز خون و نیز ضربان قلب می باشند.