بررسی تاثیر تاموکسیفن بر توان تولیدمثلی رت های نر نژاد ویستار

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، یک گروه از رت ها به سن 45 روز و وزن 90 گرم، به مدت 10 روز متوالی دوز 800 میکروگرم تاموکسفن بر کیلوگرم وزن بدن را در حلالی شامل اتانول 60 درصد و سرم فیزیولوژی دریافت کردند. گروه شم در این مدت، فقط حلال دریافت نموده و گروه شاهد هیچ ماده ای دریافت ننمود. پس از پایان تیمار، میزان تستوسترون حیوانات با روش elisa اندازه گیری شد و برش های بافتی 5 میکرومتری از بیضه تهیه شد و توسط هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی گردید.

یافته ها: میزان تستوسترون در گروه دریافت کننده تاموکسیفن در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت (p<0.01). همچنین کاهش چشم گیری در قطر بیضه، قطر و ضخامت لوله های سمینی فر، تعداد اسپرماتید و اسپرم این حیوانات مشاهده گردید (p<0.001).

نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه می توان نتیجه گیری نمود که توان تولیدمثلی رت های نر بالغ نژاد ویستاری که در زمان قبل از بلوغ تاموکسیفن دریافت می کنند، کاهش می یابد.