مطالعه تغییرات خودکشی سلولی حاصل از تزریق کورتیکواستروئیدها در تیموس موش صحرائی

مواد و روش ها: بدین منظور یک گروه تیمار دارای چهار زیر گروه (هر یک دارای 5 موش صحرائی) به نام های t-a,t-b,t-c,t-d را انتخاب نمودیم که هر کدام به ترتیب. 0.5، 1.5، 2.5، 3.5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به روش داخل صفاقی داروی دگزامتازون را دریافت نمودند. همچنین زیر گروه های مشابه را تحت عنوان گروه کنترل انتخاب و شش ساعت بعد از تجویز دارو، غده تیموس موش های گروه کنترل و تیمار را خارج نمودیم و جهت تهیه مقاطع میکروسکوپ نوری و الکترونی به آزمایشگاه ارسال نمودیم.

یافته ها: در بررسی های میکروسکوپ نوری اجسام آپوپتوتیک سیتوپلاسمی گرد تا بیضی با یا بدون مواد بازوفیلی هسته ای به همراه توده های هلالی کروماتین در هسته سلول های آپوپتوتیک و در بررسی های میکروسکوپ الکترونی تجمع حاشیه ای کروماتین هسته ای به صورت اسمیوفیلیک که از مرکز فیبریلار هسته ای جدا بود به همراه محدوده نامنظم سلولی و پیچیدگی رتیکولوم آندوپلاسمی و فراگمانتاسیون هسته ای مشاهده گردید. همچنین ارتباط مستقیم و معنی داری بین میزان داروی مصرفی و شدت آپوپتوزیس بدست آمد.

نتیجه گیری و توصیه ها: این مطالعه نشان داد که کورتیکواسترئیدها در مقادیر طبیعی و بالا موجب تحریک فراگمانتاسیون  dnaدر تیموسیت ها می شوند و مرگ تیموسیت ها ناشی از کورتیکواستروئیدها روندی وابسته به کلسیم می باشد.