بررسی اثرات ناهنجاری زایی کرم موضعی آسیکلوویر 5% بر رشد و نمو جنین موش آزمایشگاهی balb/c در روزهای 7، 8 و 9 حاملگی

سابقه و هدف: کرم موضعی آسیکلوویر در درمان بیماری ویروسی تبخال، زونا و عفونت های مشابه تجویز می شود. ناهنجاری هایی که در اثر استعمال دارو در دوران بارداری در جنین ایجاد می شود، ممکن است باعث بدشکلی های جدی ظاهری یا کارکردی در جنین شود و زندگی او را تهدید کند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر توکسیک و تراتوژنیک این دارو بر رشد و نمو جنین و تاثیر دارو در سقط های مکرر جنین در موش های حامله انجام شد.

روش بررسی: در مطالعه تجربی حاضر، در یک گروه داروی آسیکلوویر بصورت پماد جلدی 5% در اطراف دهان موش های نژاد  balb/c و در گروه دیگر بر پوست تراشیده و بی موی موش های تجربی در روزهای 7، 8 و 9 بارداری به مقدار پوشش سطح مورد نظر و دو بار در روز به فاصله 2 ساعت استعمال گردید و در روز 15 بارداری، قطر رحم، ضخامت جداره رحم و ضخامت اندومتر در شاخ رحمی و جنین ها (در صورت وجود) مورد مطالعه بافت شناسی قرار گرفتند.

یافته ها: در گروهی که دارو در اطراف دهان استعمال شده بود، ضخامت آندومتر، ضخامت جداره رحم و قطر رحم در مقایسه با گروه شاهد افزایش چشمگیری داشت (p<0.05) و کاهش معنی داری در جنین زایی وجود داشت.

نتیجه گیری: به نظر می رسد پماد آسیکلوویر از طریق لیس زدن وارد بدن موش باردار شده و مانع رشد و نمو و اندام زایی جنین و در اکثر موارد باعث سقط می شود. با توجه به نتایج بدست آمده رعایت احتیاط در استفاده از داروی آسیکلوویر در سه ماهه اول بارداری توصیه می شود.