بررسی تاثیر هالوپریدول در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از اعمال جراحی زنان

سابقه و هدف: تهوع و استفراغ از عوارض شایع پس از اعمال جراحی است که شیوع آن از 30 درصد تا 92 درصد پس از اعمال جراحی مختلف، متفاوت می باشد. تهوع و استفراغ می تواند سبب عوارض خطیری چون اختلالات آب و الکترولیت، dehiscence در محل برش، افزایش فشار داخل مغزی و پنومونی آسپیراسیون شود این مطالعه به منظور تعیین اثر تک دوز هالوپریدول در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل صورت گرفت.

مواد و روش ها: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسوکور می باشد از بین بیمارانی که جهت اعمال جراحی الکتیو زنان به بیمارستان جواهری در سال 1383 مراجعه کرده بودند، 50 بیمار بر اساس معیارهای مطالعه انتخاب شدند. همگی با روش بیهوشی عمومی یکسان تحت عمل جراحی لاپاراتومی قرار گرفتند. بیماران بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند به افراد گروه مورد و شاهد به ترتیب 0.5 cc از آمپول 5 mg هالوپریدول و 0.5 cc محلول سالین تزریق شد.

یافته ها: دو گروه از لحاظ رده سنی، گروه bmi بیماری زمین های همراه، نوع عمل جراحی و طول مدت بیهوشی، تفاوت معنی داری نداشتند همه افراد گروه شاهد پس از عمل، احساس تهوع داشتند و 88% از آنها دچار استفراغ شدند و بیشتر آنها 4 اپیزود استفراغ را تجربه کردند (27%). 96% افراد گروه شاهد به مداخله درمانی احتیاج پیدا کردند 24% از افراد گروه مورد پس از عمل احساس تهوع داشتند. تنها 16% از افراد گروه مورد دچار استفراغ شدند که 75% از آنها 1 اپیزود استفراغ داشتند و تنها 1 نفر از آنها به مداخله درمانی احتیاج پیدا کرد. 52% از افراد گروه مورد 48 ساعت پس از عمل، ترخیص شدند در حالیکه 60% از افراد گروه شاهد به 72 ساعت بستری و 8% از آنها به 96 ساعت بستری پس از عمل احتیاج پیدا کردند.

نتیجه گیری: استفاده از یک دوز هالوپریدول قبل از القاء بیهوشی، بدون ایجاد عوارض جانبی، سبب کاهش ponv، به تعویق انداختن زمان آن، کاهش اپیزودهای استفراغ و کاهش نیاز به مداخلات درمانی پس از عمل می گردد.