بررسی اثرات آموزش چهره به چهره در کاهش تداخلات دارویی نسخ بیمه ای پزشکان در پاییز و زمستان 1385-1384

سابقه و هدف: امروزه با توجه به پلی فارماسی و میانگین بالای تجویز دارو در نسخ، تداخلات دارویی از اهمیت بالایی برخوردار هستند. تحقیق حاضر جهت بررسی اثرات آموزش چهره به چهره در کاهش تداخلات دارویی نسخ بیمه ای پزشکان در پاییز و زمستان سال 1385-1384 انجام شد.

روش بررسی: در این پژوهش مداخله ای (نیمه تجربی)، کلیه پزشکانی که در نسخ بیمه ای خود تداخلات دارویی داشتند، بررسی شدند. ابتدا با مراجعه به کمیته کنترل نسخ، نسخه پزشکان از نظر تداخلات دارویی بررسی شد و سپس با مراجعه به مطب پزشکان، آموزش های لازم (آموزش چهره به چهره، بازخورد اطلاعات و چاپ جزوه آموزشی) درباره تداخلات دارویی موجود در نسخ آنها داده شد. پس از اجرای برنامه آموزشی، نسخ پزشکان طی یک دوره 3 ماهه بعد از آموزش، مجدداً از نظر وجود تداخلات دارویی بررسی شد. میانگین درصد تداخلات دارویی و آگاهی پزشکان در ارتباط با تداخلات دارویی مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: فراوانی تداخلات دارویی در بین پزشکان 8.49 درصد بود. فراوانی تداخل دارویی متوسط نسبت به شدید و خفیف بیشتر بود. تداخلات دارویی شدید از 1.6 درصد قبل از آموزش به 0.24 درصد بعد از آموزش کاهش یافت و این کاهش معنی دار در تداخل متوسط و خفیف نیز دیده شد (p<0.001). همچنین بعد از آموزش، افزایش معنی داری در آگاهی پزشکان در زمینه مکانیسم وقوع، دسته بندی فارماکولوژیک و درمان تداخل مشاهده شد (p<0.001).  

نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر اهمیت آموزش فعال در کاهش درصد تداخلات دارویی در نسخ پزشکان و تأثیر آموزش در افزایش آگاهی پزشکان در مورد تداخل دارویی می باشد.