بررسی قدرت ضدعفونی کنندگی ازون بر روی باکتری ها در سطوح جامد

سابقه و هدف: ازون (o₃) یا آلوتیپ سه اتمی اکسیژن، یک گاز ناپایدار است که به طور وسیع به منظور ضدعفونی و اکسیداسیون مورد استفاده قرار گرفته است. ازون، قدرت حلالیت نسبتا خوبی در آب دارد، به طوری که در مقایسه با اکسیژن در حدود 20 برابر قابلیت حلالیت بیشتری دارد. ازون یک اکسیدکننده پروتوپلاسم است که بر روی گروه های سولفیدریلاز اسیدآمینه های موجود در پروتئین های باکتری تاثیر گذاشته و موجب اختلال در فعالیت های آنزیمی سلول می شود. گاز ازون می تواند کپک ها، باکتری ها و ویروس ها را تخریب کند. هدف از این مطالعه، بررسی قدرت ضدعفونی کنندگی گاز ازون بر روی میکروارگانیسم های سطوح است.

مواد و روش ها: 8 گونه از باکتری های بیماری زا با تراکم های متفاوت (10²، 10⁵، 10⁷ و بیش از 10⁷ سلول بر میلی لیتر) در مجاورت با گاز ازون قرار داده شدند. یک محفظه آلومینیومی با ظرفیت 300 لیتر در درون دستگاه هود تعبیه شد و گاز ازون در آن تولید گردید. در زمان های متفاوت (30، 90، 60، 120 و 180 دقیقه) هر یک از غلظت های 8 گانه از باکتری ها در مجاورت با گاز ازون قرار گرفتند و در هر مورد، قبل و بعد از مجاورت با ازون، تعداد باکتری ها به روش برید کانتر مورد شمارش قرار گرفت.

یافته ها: از میان باکتری هایی که در مجاورت با ازون قرار داده شدند، باسیلوس سرئوس مقاومترین باکتری در برابر اثرات گندزدایی ازون شناخته شد. به ترتیبی که غیرفعال سازی آن در تراکم اولیه بیش از 10⁷ سلول بر میلی لیتر در بالاترین غلظت ازون(30 ppm) حاصل گردید. استافیلوکو کاورئوس و میکروکوک در تراکم 10⁷ سلول بر میلی لیتر در غلظت ازون در حدود 10 ppm نابود شدند. اشریشیا کولی و بقیه باسیل های گرم منفی بیماری زا در تراکم 10⁷ سلول بر میلی لیتر در غلظت های بالاتری از ازون (در حد 15 ppm) تخریب گردیدند.

نتیجه گیری و توصیه ها: بر اساس یافته های فوق در مواردی که هدف از بکارگیری ازون، استریل نمودن سطوح باشد باید از غلظتی در حدود 30 ppm استفاده شود اما اگر فقط نابودسازی باکتری های غیربیماری زای فاقد اسپور مورد نظر باشد به کارگیری غلظت  15 ppm کفایت می کند.