بررسی میزان هوشیاری و به خاطر آوردن در اعمال جراحی رینوپلاستی همراه با بی حسی موضعی و سدیشن وریدی

سابقه و هدف: بیداری در حین عمل به معنی آگاهی بیمار از درد و یا درک هر نوع تحریکات جراحی در حین عمل است که ممکن است همراه با یادآوری یا بدون یادآوری باشد و ممکن است باعث اثرات سوء بر روی بیمار شود و گاهی بعنوان بدترین تجربه بیمارستانی بیماران تلقی می شود. هدف از این مطالعه، بررسی میزان هوشیاری بیمار در حین عمل و میزان به خاطر آوردن بعد از عمل بود.

روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، در 52 نفر که عمل جراحی پلاستیک بینی با بیحسی موضعی همراه با سدیشن وریدی شده بودند، میزان آگاهی و یادآوری در مصرف دو داروی میدازولام و پروپوفول بررسی شد. در حین عمل، در سه مرحله تزریق لیدوکائین، مرحله استئوتومی و مرحله گچ گیری بینی و پانسمان که به نسبت بقیه مراحل دردآورتر بودند و استرس بیشتری وارد می کردند، میزان عکس العمل بیماران و میزان آگاهی آنها بررسی شد. همچنین از بیماران در 2 ساعت بعد از عمل و بعد از یک هفته در مورد یادآوری این مراحل سئوال شده است.

یافته ها: درجه میزان آگاهی در دو گروه در سه مرحله تفاوت معنی داری با هم نداشت. اما درجه یادآوری 2 ساعته در مرحله استئوتومی در گروه میدازولام 42.3 درصد و در گروه پروپوفول 85.2 درصد بود که تفاوت معنی داری را نشان داد (p=0.001). میزان یادآوری در 2 هفته بعد تفاوتی با یادآوری 2 ساعته نداشت. میزان رضایت جراح در گروه میدازولام بطور معنی داری بیشتر از گروه پروپوفول بود (p=0.011).

نتیجه گیری: هر دو داروی میدازولام و پروپوفول داروی مناسبی جهت سدیشن می باشند، ایجاد خواب مناسب می کنند، بیمار کاملاً آرام و همکار است و آمنزی مناسب می دهند، اما میدازولام آمنزی بهتری می دهد که می توان مصرف آنرا بصورت انفوزیون در سدیشن توصیه نمود.