بررسی تاثیر آب درمانی بر کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

روش بررسی: در این مطالعه شبه تجربی، 50 نفر از زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس از انجمن ام.اس. به صورت ساده و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی تعادلی به دو گروه شاهد و آزمون تخصیص داده شدند. پس از یک جلسه آشناسازی بیماران گروه آزمون با اهداف و روش مداخله، 24 جلسه آب درمانی برای آنها در مدت سه ماه انجام شد، در صورتی که برای گروه شاهد هیچگونه مداخله ای انجام نشد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، فرم کوتاه کیفیت زندگی (sf-8) و چک لیست های خود گزارش دهی بود. از آزمون های آماری کای دو، تی زوجی، تی مستقل، تحلیل واریانس با اندازه گیریهای تکراری و ضریب همبستگی جهت تجیزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.

یافته ها: بین دو گروه در میانگین امتیاز کل (p=0.81) و امتیازات ابعاد جسمی (p=0.4) و روانی (p=0.21) کیفیت زندگی قبل از مداخله تفاوت معناداری وجود نداشت، ولی بعد از مداخله میانگین امتیاز کل (p<0.0001) و امتیازات ابعاد جسمی (p<0.001) و روانی (p=0.003) کیفیت زندگی بین دو گروه شاهد و آزمون تفاوت معنادار داشت. همچنین آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر تفاوت معناداری را در میانگین امتیاز کل (p=0.04) و امتیازات ابعاد جسمی (p=0.5) و روانی (p=0.04) کیفیت زندگی در چهار بار اندازه گیری بین دو گروه نشان داد.

نتیجه گیری: انجام روش آب درمانی باعث ارتقاء سطح کیفیت زندگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس می گردد، لذا انجام این تکنیک به عنوان یک روش موثر و مقرون به صرفه در هزینه و زمان و همچنین داشتن قابلیت یادگیری و اجرای آسان به بیماران مولتیپل اسکلروزیس توصیه می گردد.