بررسی تکرارپذیری متغیرهای مرکز فشار در نوسان ایستایی با سطوح مختلف خستگی و بینایی در مردان ورزشکار و غیرورزشکار

روش بررسی: در این مطالعه اعتبارسنجی، نوسان ایستایی 15 ورزشکار مرد و 16 غیرورزشکار مرد که به صورت ساده و در دسترس انتخاب شده بودند، توسط صفحه نیرو ارزیابی شده و پس از گذشت 48 تا 72 ساعت، ارزیابی مجدد صورت گرفت. متغیرهای مرکز فشار در خلال ایستادن ثابت روی دو پا، قبل و بعد از ایجاد خستگی عمومی توسط نوارگردان، با چشمان باز و بسته ثبت شد. اطلاعات حاصل از 30 ثانیه آزمون روی صفحه نیرو، برای متغیرهای انحراف معیار سرعت، انحراف معیار جابجایی در هر دو نمای قدامی خلفی و جانبی و سرعت متوسط محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تی مستقل و محاسبه ضریب همبستگی درون گروهی و خطای استاندارد اندازه گیری و ضریب تغییر استفاده شد.

یافته ها: ضریب همبستگی درون گروهی برای اندازه های مرکز فشار در گروه ورزشکاران در مقایسه با غیرورزشکاران مقادیر بیشتری را نشان داد. پس از خستگی ضریب همبستگی درون گروهی نسبت به قبل از آن افزایش یافت. همچنین ضریب همبستگی درون گروهی در حالت چشمان بسته در مقایسه با چشمان باز مقادیر بیشتری را نشان داد. ضریب تغییر کوچکتر از 15% برای اکثر اندازه های مرکز فشار مشاهده شد. سرعت متوسط (p<0.001) و انحراف معیار سرعت در نمای قدامی خلفی (p<0.001)، تکرارپذیرترین متغیرها بر اساس سطح مهارت، خستگی و بینایی بودند.

نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر می تواند به محققان برای انتخاب تکرارپذیرترین متغیرهای مرکز فشار در تحقیقات بعدی کنترل ایستایی (پاسچر) در ورزشکاران کمک کند. بر این اساس می توان از متغیرهای سرعت متوسط و انحراف معیار سرعت در نمای قدامی، خلفی، در مطالعات بعدی، در شرایط مشابه و در گروه ورزشکاران استفاده نمود.