مقایسه شاخصهای تنفس گفتاری در مجروحین شیمیایی ناشی از گاز خردل با افراد عادی

روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مقطعی- مقایسه ای از نوع مورد- شاهدی می باشد. گروه مورد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد، شامل 19 مرد مجروح شیمیایی ناشی از گاز خردل مراجعه کننده به بیمارستان بقیه ا... (عج) تهران بود و گروه شاهد شامل 20 مرد سالم از کارکنان دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، که از طریق همتاسازی با گروه مورد انتخاب شد. ابزار مورد استفاده برای اندازه گیری شاخصهای تنفس گفتاری دستگاه اس.تی.یک دسفونیا ساخته شده توسط آزمایشگاه دستگاههای g.m بود که بوسیله آن متغیرهای ظرفیت حیاتی، زمان آواسازی، حجم آواسازی، متوسط سرعت جریان هوا در طول آواسازی و حجم کلی بازدم اندازه گیری شد. همچنین مقادیر شاخص سرعت آوایی و میزان آواسازی نیز مورد سنجش قرار گرفت. داده های حاصل از تحقیق بوسیله آزمون آماری تی- مستقل تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: اختلاف آماری معناداری بین گروه مورد و شاهد در متغیرهای ظرفیت حیاتی (p<0.001)، زمان آواسازی (p<0.001)، حجم آواسازی (p<0.001)، شاخص سرعت آوایی (p=0.004)، حجم کلی بازدم (p<0.001) و میزان آواسازی (p=0.046) وجود داشت، ولی در متوسط سرعت جریان هوا بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت (p=0.615).

نتیجه گیری: گازهای شیمیایی علاوه بر تاثیر بر تنفس حیاتی، بر عملکرد تنفس گفتاری نیز موثر می باشند. این امر می تواند نقش مهمی را در معیارسنجی و تعیین شاخصهای مختل شده آوایی ایفا نماید، به نحوی که گفتار درمانگر می تواند خدمات گفتاری دقیق تری را به این بیماران ارائه کند.