مقایسه روشهای فورومتری کاور تست و مادوکس راد در فواصل دور و نزدیک

روش بررسی: مطالعه حاضر به روش تحلیلی مقایسه ای و بررسی تستها می باشد. کاورتست آزمون استاندارد در زمینه بررسی حرکتی دید دوچشمی است. جامعه مورد مطالعه، دانشجویان دانشکده علوم توانبخشی بودند که به روش غیراحتمالی انتخاب شدند. این افراد بین 23-18 سال و 123 نفر مونث و 79 نفر مذکر بودند. آزمونها بطور تصادفی و cross-over روی افراد در دو فاصله دور (6m) و نزدیک (40cm) انجام گرفت. عدم وجود اختلالات موثر بر هتروفوریا از شرایط انتخاب افراد در نظر گرفته شد. سپس نتایج ثبت شده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته ها: نتایج آماری نشان دهنده تمایل چشمها به اگزوفوریا (0.3- پریزم دیوپتر) در کاورتست و تمایل به ایزوفوریا در مادوکس راد (0.3 پریزم دیوپتر) در فاصله دور می باشد. این تفاوت به طور معنی داری مشاهده می شود (p<0.001). نتایج آزمونها در فاصله نزدیک بسیار مشابه بود (3 پریزم اگزوفوریا).

نتیجه گیری: در این دو آزمون دو تفاوت اساسی سطح گسستگی (dissociation) و سطح تحریک تطابقی وجود دارد. به نظر می رسد اختلاف مشاهده شده در دور تنها بعلت تفاوت سطح دیسوسیشن در این دو تست می باشد. این شرایط باعث عدم تفاوت معنی دار نتایج در نزدیک شده است، زیرا اثر عدم فعالیت تطابقی با عدم دیسوسیشن کامل اثر یکدیگر را خنثی نموده اند. لذا برای بیماران مبتلا به اختلالات تطابقی و ورژنسی استفاده از مادوکس راد در فاصله نزدیک مفید نیست.