آخرین یافته های علمی در زمینه اتیولوژی اوتیسم

1-منشاء نوروبیولوژیکال، تحقیقات نوروبیولوژیکال نشان می دهند که سیستم های دوپامین و سروتونین نیز در پاتوژنز اوتیسم نقش دارند.

2-ژنتیک، نقش فاکتورهای ژنتیکی، با مطالعات روی کروموزوم x و همین طور در دوقلوهای یک تخمی (منوزیگوت) مشخص شده است.

3-بررسی متابولیسم گلوکز مغزی در اوتیسم اولیه، در بیماران اوتیستیک، آسیمتری جیروس قدامی به صورت راست < چپ نشان داده شده است و این برخلاف وضعیت نرمال راست>چپ است.

4-بررسی جریان خون منطقه ای مغزی، در اوتیسم اولیه، گویای عدم اختلال عملکرد منطقه کورتیکال می باشد.

5-بررسی همراهی اوتیسم با اپی لپس، مشخص می کند که اپی لپسی در بیماران اوتیستیک منجر به پس رفت در زبان، رفتارهای اجتماعی و شناختی می شود.

6-بررسی همراهی اوتیسم باتوبروس اسکلروزیس، نشان می دهد که در این بیماران توبرهای مغزی نسبت به بقیه بیماران توبروس اسکلروزیس بیشتر است.

7-منشاء آمبریولوژیکال برای اوتیسم، گویای آنومالیس های تکاملی هسته های حرکتی اعصاب کرانیال می باشد.

8-نقش عوارض زایمانی در اوتیسم، که در گذشته به عنوان اتیولوژی اوتیسم مطرح می شد در تحقیقات جدید تایید می شود.

9-مطالعه نقش آلرژی غذایی در اوتیسم، مشخص کننده بدتر شدن علائم نورولوژیکال در بیماران اوتیستیکی است که مبتلا به آلرژی غذایی بعد از مصرف شیر و گندم هستند.

10-در اندازه گیری دور سر بچه های اوتیستیک، افزایش رشد در این بچه ها نسبت به سایر کودکان مشهود است.