بررسی شیوع و علل حوادث چشمی ناشی از کار در کارگاه های صنعتی مشهد

هدف: حوادث شغلی یکی از عوامل تخریب شدید ساختمان چشم بوده و می تواند آسیب دائمی در عمل بینایی ایجاد کند. به منظور تجزیه و تحلیل حوادث چشمی ناشی از کار و ارائه طرح نها و پیشنهادات موثر جهت کاهش و پیشگیری از آن، 1048 پرونده حادثه شغلی مربوط به سال های 81-1378 بطور تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند.

روش بررسی: مشخصات فردی، نحوه و چگونگی بروز حوادث چشمی 63 بیمار از فرم های گزارش حوادث سازمان تامین اجتماعی مربوط به کارگاه های صنعتی مشهد استخراج و با نرم افزار اکسل و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: 6.05 درصد از حوادث شغلی مربوط به چشم بود. ارتباط معنی داری بین سن و علت وقوع حادثه چشمی در این تحقیق پیدا نشد. علت وقوع 28.8 درصد حوادث بی احتیاطی و عدم استفاده از وسایل حفاظتی بین 20 تا 40 سالگی بود. 25.7 درصد از حوادث، مربوط به ورود اجسام خارجی به چشم بین 20 تا 40 سالگی بود. بین وقوع حوادث چشمی در فصول مختلف سال و شیفت کاری ارتباط معنی داری وجود داشت (p<0.05). بین نووع حادثه و فصول سال ارتباط معنی داری پیدا نشد و 26.2 درصد ورود اجسام خارجی به چشم در شیفت صبح اتفاق افتاد.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده بنظر می رسد که آموزش کارگران، بالا بردن سطح آگاهی و مهارت های شغلی، استفاده صحیح از وسائل حفاظتی فردی و گروهی، اجتناب از بکارگیری وسائل معیوب، پرهیز از اضافه کاری و بکارگیری روشنائی مناسب جهت کاهش حوادث شغلی از اولویت برخوردار باشند.