ارزیابی براساس عملکرد سازه های دارای جداساز الاستومری هسته سربی وجداساز الاستومری مجهز به آلیاژ حافظه دار شکلی

امروزه روشهای کنترل سازه مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. آلیاژهای حافظه دار شکلی (sma) و جداسازهای لرزه ای به عنوان نمونه هایی از کاربرد در سیستم های کنترلی موجب ارتقا عملکرد سازه می گردند. توانایی تحمل کرنش های زیاد بدون برجا گذاشتن کرنش پسماند (رفتار فوق الاستیک)، مقاومت بالا در برابر خستگی و خوردگی، عمر مفید زیاد و خاصیت استهلاک انرژی نسبتا زیاد خصوصیات منحصر به فردی بوده که آلیاژ حافظه دار شکلی را به یک ماده مطلوب برای کاربرد درجداسازهای پی تبدیل کرده است. هدف از این مقاله بررسی اثر استفاده از آلیاژ حافظه دار شکلی، در جداساز الاستومری طبیعی با میرایی کم (nrb) می باشد. به همین منظور سازه 9 طبقه قاب فولادی طراحی شده با جداساز الاستومری هسته سربی(lrb) ، پایه آن ها با جداساز الاستومری مجهز به آلیاژ حافظه دار جایگزین و تحت آنالیز حساسیت با مشارکت مقادیر سختی مختلف آلیاژ قرار گرفته است. نتایج بیانگر بهبود معیارهای عملکردی با مشارکت آلیاژ در جداساز الاستومری بوده است.در نهایت جداساز الاستومری ترکیبی با آلیاژ حافظه دار شکلی (smarb)، بهینه شده و سازه مجهز به این جداسازها به جهت مقایسه با سازه دارای جداساز الاستومری هسته سربی با انجام آنالیز دینامیکی فزاینده و تعریف سطوح عملکردی، توسط منحنی های شکنندگی تحت ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج بیانگر عملکرد بهتر جداساز مجهز به آلیاژ حافظه دار در کاهش احتمال رخداد خرابی های روسازه در سطوح خرابی اندک تا شدید بوده. اما جداساز معرفی شده در کنترل خرابی های سطح جداساز اندکی ضعیف تر عمل کرده که باتوجه به خاصیت بازگشت پذیری آن همچنان عملکرد قابل دفاعی داشته است.