بررسی تأثیر پارامتر تغذیه در عدم قطعیت مدل آب های زیرزمینی (مطالعه موردی دشت بیرجند)

با توجه به اهمیت منابع آب زیرزمینی، بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، مدل های آب زیرزمینی به عنوان ابزاری کارآمد در شبیه سازی جریان و مطالعات این منابع مطرح است. کارایی هر مدل بستگی به دقت و قابلیت اعتماد نتایج آن دارد. مدل های آب زیرزمینی، ساده شده جریان واقعی هستند و معمولاً با کمبود داده های ورودی دقیق به مدل مواجه اند، بنابراین همیشه نتایج خروجی با عدم قطعیت همراه است. مطالعه و کمی سازی این منابع عدم قطعیت به منظور دستیابی به نتایج قابل اعتماد امری ضروری است. تا کنون پژوهش های کمی در زمینه بررسی عدم قطعیت در مدل جریان آب های زیرزمینی در کشور صورت پذیرفته و مطالعات، مختص به روش های آماری بوده است. این تحقیق به منظور بررسی تأثیر پارامتر تغذیه در عدم قطعیت مدل جریان آب های زیرزمینی آبخوان دشت بیرجند با استفاده از روش شبیه سازی مبتنی بر مونت کارلو صورت پذیرفت. شبیه سازی جریان آب های زیرزمینی دشت، توسط مدل عددی modflow در matlab اجرا گردید و عدم قطعیت پارامتر تغذیه و حساس ترین نواحی به تغییر این پارامتر در آبخوان، توسط روش تخمین عدم قطعیت بر اساس درست نمایی تعمیم یافته glue ارزیابی شد. نمودارهای پسین پارامتر تغذیه در 9 جبهه ورودی و همچنین محدوده اطمینان 95 درصد عمق سطح ایستابی شبیه سازی شده به عنوان خروجی های اصلی بدست آمد. قرار گرفتن حدود 86 درصد مشاهدات در محدوده های اطمینان 95 درصد، مؤکد کارایی مؤثر روش glue و تابع درست نمایی استفاده شده در برآورد عدم قطعیت پارامتری در مدل شبیه سازی آب های زیرزمینی می باشد.