بهینه سازی سطح مقطع سازه های خرپایی با استفاده از الگوریتم ژنتیک هوشمند

به علت کاربرد بسیار زیاد خرپاها بهینه سازی توپولوژی، شکل و سطح مقطع )اندازه( اعضای خرپا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مقاله به بهینه سازی سطح مقطع خرپاها با توپولوژی و شکل ثابت می پردازد. برای بهینه سازی، سطح مقطع تمامی اعضا به عنوان متغیرهای طراحی و وزن سازه به عنوان تابع هدف انتخاب می شود و قیود مسأله شامل محدودیت های مربوط به تغییر مکان گره ها و تنش موجود در اعضا می باشد که مقادیر مجاز با استفاده از شرایط مسأله و آیین نامه های طراحی تعیین می گردد. در این مطالعه برای حل مدل بهینه سازی از یک الگوریتم ژنتیک هوشمند استفاده می شود که سرعت همگرایی بالاتری نسبت به الگوریتم ژنتیک متداول دارد. الگوریتم پیشنهادی در چندین خرپای نمونه استفاده شد و نشان داده شد که نوآوری های انجام شده در هوشمندسازی الگوریتم ژنتیک تأثیر بسزایی در همگرایی و بهبود جواب ها در مقایسه با الگوریتم ژنتیک معمولی دارد.