کاربرد الگوی نمونه برداری مکانی شبکه بندی شش ضلعی منظم در طراحی شبکه پایش تراز آب زیرزمینی دشت دهگلان

در این مقاله، به تحلیل مکانی شبکه پایش تراز آب زیرزمینی دشت دهگلان با استفاده از روش درونیابی کریجینگ و الگوی شبکه بندی شش ضلعی منظم، بر اساس اطلاعات اسفند 1388 پرداخته می شود. از آنجا که بر اساس مطالعات گذشته، یک الگوی مناسب برای نمونه برداری مکانی، شبکه بندی شش ضلعی منظمی است که ایستگاه ها در مرکز سلول قرار داشته باشند، هدف این مطالعه یافتن بهترین شبکه بندی شش ضلعی در ناحیه دشت دهگلان با در نظرگیری معیار کاهش میزان مجموع واریانس خطای تخمین در ناحیه، ناشی از نصب ایستگاه های جدید نسبت به مجموع واریانس خطای تخمین در شبکه پایش فعلی و نیز معیار حداقل سازی تعداد ایستگاه های جدید پیشنهادی می باشد. به این منظور، شبکه های شش ضلعی به ازای طول ضلع های مختلف با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(gis)  تعیین می گردند. سپس، با فرض نصب ایستگاه های جدید در سلول هایی که در آنها ایستگاهی وجود ندارد، مجموع واریانس خطای تخمین در ناحیه به ازای هر شبکه شش ضلعی محاسبه می شود. در مرحله بعد، بر اساس قضاوت مهندسی و در نظر گرفتن دو معیار فوق، بهترین شبکه شش ضلعی در ناحیه دشت دهگلان تعیین می گردد. سرانجام، پیشنهادهایی برای حذف تعدادی از ایستگاه های موجود که از مرکز سلول های شبکه بندی شش ضلعی دور هستند، ارائه می شود. نتایج به دست آمده بیانگر کارآیی مناسب روش پیشنهادی در طراحی شبکه پایش تراز آب زیرزمینی دشت دهگلان با اهداف کاهش مجموع واریانس خطای تخمین شبکه و نیز کاهش هزینه های پایش فعلی می باشد.