مقایسه روش های هیبریداسیون موضعی و آزمون e در تشخیص سریع سویه های هیلوباکترپیلوری حساس و مقاوم به کلاریترومایسین در بیماران مبتلا به اختلال گوارشی

زمینه: استفاده از کلاریترومایسین در روند درمانی چند دارویی زخم های پپتیک باعث تسریع درمان می شود و تشخیص سریع سویه های هلیکوباکترپیلوری حساس و مقاوم به کلاریترومایسین بیماران حائز اهمیت است.

هدف: مطالعه به منظور مقایسه روش fish و آزمون e در تشخیص سریع سویه های هلیکوباکترپیلوری مقاوم یا حساس به کلارتیرومایسین در نمونه های بیوپسی حاصل از معده بیماران مبتلا به اختلال گوارشی انجام شد.

مواد و روش ها: در این مطالعه که در سال 1383 در آزمایشگاه میکروب شناسی دانشگاه جندی شاپور اهواز انجام شد، برش های منجمد شده حاصل از نمونه برداری معده 50 بیمار مبتلا به اختلال گوارشی و نیز سویه های حساس یا مقاوم به کلارتیرومایسین با استفاده از محلول حاوی مخلوطی از 5 پروب الیگونوکلئوتیدی فلوئورسنت تحت هیبریدیزاسیون قرار گرفتند. پس  از رنگ آمیزی لام ها با محلول رنگی dapi و مشاهده با میکروسکوپ فلوئورسنت، حساسیت سویه های هلیکوباکترپیلوری جدا شده نسبت به کلارتیرومایسین با روش fish, e-test مورد مقایسه قرار گرفتند.

یافته ها: در حداقل 25 نمونه از 50 نمونه معده مورد آزمایش به روش fish، هلیکوباکترپیلوری مشاهده گردید. در بین نمونه های مثبت، 17 نمونه (68%) سویه حساس، 6 نمونه (24%) سویه مقاوم و 2 نمونه (8%) مخلوطی از سویه های حساس و مقاوم به کلارتیرومایسین تشخیص داده شدند. علاوه بر این، مقایسه نتایج حاصله از fish با نتایج e-test نشان داد که بین تشخیص ژنوتیپی (fish) و تشخیص فنوتیپی (e-test) مغایرتی وجود ندارد.

نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه به نظر می رسد روش fish برای تعییم حساسیت یا مقاومت هلیکوباکتر پیلوری روش مناسبی است، به ویژه هنگامی که تصمیم گیری سریع برای درمان بیماران ضروری است.