تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده-محور بر کیفیت زندگی سالمندان

هدف: مطالعه به منظور تعیین تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده-محور بر کیفیت زندگی سالمندان انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای در سال 1387 در شهرکرد انجام شد. 60 سالمند دارای توانایی انجام کارهای معمول و روزانه بدون وابستگی به دیگران و فاقد بیماری های سیستمیک و محدود کننده، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. در گروه مداخله الگوی توانمندسازی خانواده-محور در 10 جلسه 45 دقیقه ای در مدت 3 ماه آموزش داده شد. سطح کیفیت زندگی هر دو گروه، قبل و بعد از مداخله به وسیله پرسش نامه کوتاه 36 ارزیابی شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای، تی زوج و غیرپارامتریک تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله قبل از آموزش 41.71 بود که با میانگین 75.46 به طور معنی داری نسبت به قبل از اجرای برنامه افزایش یافت (p<0.01). در حالی که در مدت زمان مشابه، تغییر معنی داری در ابعاد کیفیت زندگی افراد گروه شاهد ایجاد نشد.

نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، با به کارگیری الگوی توانمندسازی خانواده-محور منظم، مداوم و دارای پذیرش خوب از سوی این گروه سنی، می توان سطح کیفیت زندکی را در آنها افزایش داد و راه را برای سالم پیر شدن و برخورداری از سلامتی در این دوره هموار نمود.