نیازهای درمانی افراد متقاضی درمان ارتودنسی در بخش خصوصی بر اساس شاخص iotn

هدف: مطالعه به منظور تعیین نیازهای درمانی افراد مراجعه کننده جهت درمان ارتودنسی بر اساس شاخص iotn انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1387 بر روی 343 فرد متقاضی درمان ارتودنسی که در مدت یک سال به مطب خصوصی شهر قزوین مراجعه کرده و در مرحله قبل از شروع درمان قرار داشتند با استفاده از شاخص iotn انجام شد. جهت تعیین جزء زیبایی از تصاویر دهگانه ای که بر اساس زیبایی دندان ها درجه بندی شده بودند استفاده شد. جزء سلامت دندان پنج درجه داشت که از روی قالب های مطالعه که تراش استاندارد داده شده بودند، تعیین شده بودند، در صورت لزوم و برای دقت بیشتر از رادیوگرافی های پانورامیک بیمار استفاده شد. داده ها با آزمون های کاپا، مجذور کای، اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 3.8±18.1 سال بود و 262 نفر (77.6 درصد) زن بودند. تعیین نیازهای ذهنی بر اساس جزء زیبایی توسط بیمار (perceived need) بیانگر عدم وجود ارتباط معنی دار بین جنسیت و زیبایی خود افراد بود و بیشتر افراد زیبایی خود را بین 1 تا 4 تعیین کردند. تعیین جزء زیبایی توسط متخصصین (normative need) نیز همین حالت را نشان داد. تعیین جزء سلامت دندان نشان داد که بیشتر افراد مورد مطالعه (درجه سلامت دندانی 4 و 5) داشتند. ارتباط بین جزء سلامت دندان و نوع مال اکلوژن معنی دار بود (p<0.05).

نتیجه گیری: داده های ذهنی شاخص iotn به تنهایی نمی تواند شاخص مناسبی جهت تعیین نیاز درامن ارتودنسی باشد.