مقایسه فورسپس های کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش

زمینه: بیوپسی ریه از طریق برونش (tblb) یکی از روش های متداول در تشخیص بیماری های ریوی است که از طریق دو نوع فورسپس کاپ و الیگاتور انجام می شود.

هدف: مطالعه به منظور مقایسه اثر دو نوع فورسپس کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مشاهده ای و دوسوکور بر روی 44 بیمار در بخش برونکوسکوپی و لیزر بیمارستان مسیح دانشوری تهران انجام شد. از هر کدام از بیماران چهار نمونه tblb گرفته شد و مشخصه های نمونه ها (اندازه، تعداد آلوئول و تشخیصی بودند) و عوارض (پنوموتوراکس و خونریزی) ثبت شدند. داده ها با استفاده از آزمون مجذور کای تحلیل شدند.

یافته ها: در مجموع 176 نمونه از تعداد 44 بیمار به دست آمد. از این تعداد 21 بیمار (47.7%) مرد و 23 بیمار (52.3%) زن بودند. از 88 نمونه که با فورسپس الیگاتور تهیه شدند، 21.6% از نظر اندازه کوچک، 45.5% متوسط و 33% بزرگ بودند. این مقادیر در اندازه نمونه های تهیه شده توسط فورسپس کاپ در 43.2% کوچک، 29.5% متوسط و 27.3% بزرگ بود. 18.2% نمونه های تهیه شده با فورسپس الیگاتور و 23.9% نمونه های تهیه شده فورسپس کاپ تشخیصی بودند. پنوموتوراکس شدید با استفاده از فورسپس الیگاتور در هیچ موردی دیده نشد و در فورسپس کاپ در 9% موارد دیده شد. خونریزی نسبتا شدید در استفاده از فورسپس الیگاتور در 1% و با فورسپس کاپ در 5.7% موارد دیده شد.

نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان گفت فورسپس الیگاتور نمونه های tblb با اندازه بزرگ تر و با عوارض کمتر ایجاد می کند. با این حال، میزان تشخیصی بودن نمونه ها در دو نوع فورسپس تفاوت معنی داری ندارد.