بررسی طولی رشد فک پایین در کودکان قزوینی واجد اکلوژن طبیعی

زمینه: چرخش فک پایینی و رشد آن به طرف جلو یا عقب با قاعده جمجمه افراد مرتبط است و می تواند به نقص در روی هم قرار گرفتن فک ها منجر شود. به دلیل رشد سری دمی صورت، رشد فک پایینی در مسیر تکامل سریع تر از سایر اجزای جمجمه ای-صورتی است.

هدف: مطالعه به منظور تعیین میزان رشد فک پایینی در فاصله سنی 1±10 سال در کودکان قزوینی واجد اکلوژن طبیعی انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی طولی (longitudinal) بر روی سفالومتری های جانبی 60 کودک 9 تا 11 ساله واجد اکلوژن طبیعی در مدارس شهر قزوین انجام شد. نمونه گیری به روش تصادفی طبقه بندی شده و مدت زمان پی گیری به طور متوسط 607.5 روز بود. نگاره های جانبی ساختمان فک پایینی و شیب طرح sn در دو نگاره ارزیابی و سوپر ایمپوز شد. میانگین متغیرها و تغییرات آنها محاسبه شد. جهت بررسی اثر جنس بر روی هر یک از شاخص ها از آزمون تی و جهت بررسی اثر سن و جنس بر روی متغیرها از آزمون anova و جهت بررسی توام سن و جنس از آزمونmanova  استفاده شد.

یافته ها: در کل نمونه و سه گروه، حداکثر تغییرات عمودی و افقی در ارتباط با کندیلیون و آرتیکولار دیده شد. در تمام گروه ها، چرخش رو به بالا در فک پایینی به وجود آمده بود و تغییر زاویه گونیال بسیار جزئی و گاهی صفر بود. 

نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، در گروه سنی 9 تا 11 ساله سن کودکان با تغییرات ایجاد شده در فک پایینی به طور معنی داری مرتبط است، ولی جنس به جز در مورد دو نقطه کندیلیون و آرتیکولار تاثیری ندارد.