انگیزه های شغلی از دیدگاه کارکنان و مدیران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین

هدف: مطالعه به منظور تعیین اولویت های انگیزشی از نظر کارکنان و مدیران بیماستان های آموزشی قزوین انجام شد.

مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 300 نفر از کل 1379 نفر کارکنان بیمارستان های آموزشی قزوین به صورت نمونه گیری چند مرحله ای و 96 نفر از مدیران سطوح مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تعیین اولویت های انگیزشی از پرسشنامه لارنس لیندال با 10 عامل و برای ارزیابی رضایت شغلی از پرسش نامه ای با 10 سوال استفاده شد. داده ها با بهره گیری از آمار استنباطی تحلیل شدند.

یافته ها: از نظر کارکنان، عوامل "حقوق و مزایای کافی"، "شرایط مناسب برای کار کردن" و "امنیت شغلی" به ترتیب رتبه های اول تا سوم و عامل "احساس مشارکت و تعلق در انجام امور" در رتبه دهم قرار داشت. بر اساس حدس و پیش بینی مدیران از رتبه بندی انگیزاننده های شغلی کارکنان، عوامل "حقوق و مزایای کافی"، "امنیت شغلی" و شرایط مناسب برای کار کردن" به ترتیب رتبه های اول تا سوم اهمیت قرار داشت. آزمون تی استودنت، در مقایسه اولیت بندی نظرات کارکنان و حدس و پیش بینی مدیران فقط در عامل "جالب بودن کار" تفاوت معنی دار نشان داد (p=0.008)، اما در سایر عوامل انگیزشی مورد مطالعه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در بررسی میزان رضایت شغلی کارکنان از شرایط فعلی کار خود، 30.3% کارکنان ناراضی، 65.5% تا حدودی راضی و 4.2% راضی بودند. بین رتبه عامل "شرایط مناسب برای کار کردن" با شرایط محیط کار فعلی کارکنان و بین رتبه عامل "جالب بودن کار" و جالب بودن شغل فعلی کارکنان مورد مطالعه همبستگی منفی وجود داشت (p<0.05). بین رتبه عامل "حقوق و مزایای کافی" و حقوق و مزایای فعلی کارکنان همبستگی مثبت ضعیف دیده شد.

نتیجه گیری: کارکنان مورد مطالعه درگیر اولین طبقه نیازها، یعنی نیازهای فیزیولوژیک و ایمنی در سلسله مراتب نیازهای مازلو بوده و مدیران آنان نیز کمابیش بر این واقف بودند.