نظر اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در مورد تاثیر ارزشیابی دانشجو در بهبود تدریس

زمینه: ارزشیابی مستمر از نحوه عملکرد اساتید که بخشی از آن به عهده دانشجویان گذاشته شده است، در صورتی که به طور صحیح انجام شود، می تواند ضمن تشخیص نقاط قوت و ضعف، به عنوان عاملی کمک کننده در جهت بهبود فعالیت های آموزشی آنان موثر باشد.

هدف: مطالعه به منظور ارزیابی نظر اعضای هیات علمی در مورد تاثیر ارزشیابی دانشجو در بهبود تدریس اساتید انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی در سال های 1378 تا 1380 بر روی 161 نفر از اساتید دانشگاه علوم پزشکی ایران که 18 نفر از ایشان مدیران گروه های مختلف بودند، انجام شد. روش نمونه گیری سرشماری و ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بود که در بخش اول به سنجش نظر اساتید در مورد میزان تغییر در نحوه تدریس ایشان با توجه به ارزشیابی دانشجویی و در بخش دوم به سنجش نظر کلیی اساتید در ارتباط با ویژگی های ارزشیابی دانشجو از اساتید، می پرداخت. در پرسش نامه مدیران گروه، بخش دیگری نیز وجود داشت که در آن مدیر گروه در مورد تغییر در نحوه تدریس اساتید گروه خود نظر می داد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی، کای دو و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: اکثر اساتید (61.9%) و مدیران گروه (65.8%) میزان تاثیر ارزشیابی های دانشجویی را در بهبود تدریس اساتید «کم» ارزیابی نمودند.

بحث و نتیجه گیری: به دلیل اهمیت امر ارزشیابی باید فرآیند ارزشیابی اساتید، با رویکردی کارشناسانه و علمی و مبتنی بر دخالت مستقیم اساتید و نیز با توجه به کل عوامل موجود و موثر بر فعالیت های علمی، آموزشی و پژوهشی ایشان انجام شود.