اثر دارچین بر قند خون رت دیابتی در حضور و عدم حضور انسولین

هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر دارچین خوراکی بر قند خون رت های دیابتی در حضور و عدم حضور انسولین انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1382 در دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. تعداد 70 رت نر از نژاد nmri با وزن 180 تا 250 گرم در 7 گروه ده تایی مورد آزمایش سنجش قندخون قرار گرفتند. رت های سالم شامل سه گروه شاهد، دارچینی و انسولینی بودند که گروه های دوم و سوم به ترتیب دارچین خوراکی و انسولین تزریقی را علاوه بر آب و مواد غذایی دریافت نمودند. چهار گروه ده تایی دیگر نیز داروی استرپتوزوتوسین را با دوز 40 میلی گرم در کیلوگرم به صورت درون صفاقی دریافت و بعد از یک هفته قندخون آنها شرایط دیابتی را نشان داد. این موش ها نیز در گروه های شاهد دیابتی، دیابتی دارچینی، دیابتی انسولینی و دیابتی-دارچینی و انسولینی همزمان دسته بندی شدند. دادها با استفاده از نرم افزار اکسل و آزمون آماری تی، تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: مصرف دارچین خوراکی در گروه سالم دارچینی تفاوت معنی داری با گروه شاهد نشان نداد. انسولین تزریقی در گروه های سالم انسولینی منجر به کاهش میانگین غلظت گلوکز از 99.1 به 52.1 میلی گرم در دسی لیتر شد (p<0.001). میانگین غلظت گلوکز در گروه های دیابتی دریافت کننده دارچین، انسولین و انسولین به همراه دارچین نیز به ترتیب 121.6، 69.6 و 41.4 میلی گرم در دسی لیتر بود که مقدار قندخون در همه این گروه ها به طور معنی دار نسبت به گروه دیابتی شاهد با غلظت قندخون 366.5 میلی گرم در دسی لیتر کاهش نشان داد (p<0.001).

نتیجه گیری: مصرف دارچین به کاهش قندخون منجر شد و به نظر می رسد دارچین و انسولین توام، اثر هم افزایی دارند یا دارچین اثر انسولین تقویت می نماید.