تاثیر متقابل غلظت های مختلف سدیم سیترات و حداقل حجم نمونه بر نتایج آزمون های انعقادی

هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر حداقل حجم نمونه و غلظت سدیم سیترات بر نتایج آزمون های متعارف انعقادی انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه تجربی طی ماه های مهر و آبان 1381 و در آزمایشگاه بیمارستان شهید دکتر لبافی نژاد بر روی نمونه های به دست آمده از داوطلبین سالم و بیمارانی که داروهای ضد انعقادی خوراکی مصرف می کردند انجام شد. لوله های آزمایش در دو گروه متفاوت با غلظت های %3.2 و %3.8 تری سدیم سیترات تهیه و با حجم های متفاوت خون از 3 تا 5 میلی لیتر پر شدند. آن گاه نتایج آزمون های انعقادی با آزمون آماری تی مورد مقایسه قرار گرفتند.

یافته ها: به هنگام استفاده از سیترات %3.8 اختلاف آماری معنی داری در نتایج آزمون aptt, pt بین نمونه هایی که با %80 و %90 حجم توصیه شده (4.5 میلی لیتر) پر شده بودند دیده شد (p<0.05). در صورت استفاده از سیترات %3.2، اختلاف حجم نمونه از %60 تا %100 برای آزمون pt و اختلاف حجم نمونه از %70 تا %100 برای آزمون aptt باعث ایجاد اختلاف معنی داری نشد.

نتیجه گیری: حجم کم نمونه به ویژه هنگام استفاده از سیترات %3.8 می تواند به طور قابل ملاحظه ای زمان aptt, pt را افزایش کاذب دهد. این مطالعه موید استفاده از سیترات %3.2 است، زیرا انجام آزمون pt با %60 حجم توصیه شده و aptt با %70 حجم توصیه شده قابل قبول به نظر می رسد.