ارتباط نوتروفیلی با نارسایی احتقانی بعد از سکته حاد قلبی

هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین نوتروفیلی با نارسایی قلبی انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی (کوهورت) بر روی 100 بیمار مبتلا به سکته حاد قلبی که با دارا بودن 2 مورد از 3 معیار استاندارد (شرح حال، یافته های آنزیمی و یافته های نواری) در نیمه دوم سال 1381 در بیمارستان یحیی نژاد بابل بستری شده بودند به صورت سرشماری انجام شد. نارسایی قلبی بر اساس شرح حال، معاینه بالینی، عکس قفسه سینه و اکوکاردیوگرافی در روز چهارم بستری تعیین شد و کسر تخلیه کمتر یا مساوی 40 به عنوان نارسایی قلبی در نظر گرفته شد. کسر تخلیه، سن، جنس، محل سکته، مدت بستری و استفاده از ترومبولیتیک ها به همراه شمارش لکوسیت ها و درصد نوتروفیل های روز اول بستری با استفاده از آزمون های فیشر، آنالیز تک متغیر و لگاریتم خطی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: نوتروفیل بیش از %65 در 54 نفر از افراد وجود داشت که 25 نفر از آنها در روز چهارم دچار نارسایی قلبی شده بودند. بین نوتروفیلی بیش از %65 و کسر تخلیه بطن چپ در هر دو جنس ارتباط معنی دار وجود داشت (p<0.01).

نتیجه گیری: تعداد نوتروفیل های زمان بستری به طور معنی داری با نارسایی قلبی به عنوان عارضه زودرس سکته حاد قلبی ارتباط دارد و می تواند در تعیین افراد در معرض خطر و به کارگیری به موقع روش های تشخیصی و درمانی کمک کننده باشد.