تشخیص پره اکلامپسی از طریق تعیین نسبت پروتئین به کراتی نین ادرار

زمینه: دفع پروتئین در ادرار مهم ترین عامل تشخیص و ادراه بیماران مبتلا به پره اکلامپسی است. استفاده از روشی که بتواند در اسرع وفت میزان پروتئین ادرار را نشان دهد، در تسریع روند درمان موثر است.

هدف: مطالعه به منظور تعیین میزان پروتئین ادرار 24 ساعته از طریق تعیین نسبت پروتئین به کراتی نین یک نمونه تصادفی ادرار در زنان باردار مشکوک به پره اکلامپسی انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی از مرداد 1382 تا اردیبهشت 1383 بر روی 50 خانم باردار با سن حاملگی 20 هفته یا بیش تر که با فشارخون مساوی یا بالاتر از 90/140 به درمانگاه پره ناتال بیمارستان کوثر قزوین مراجعه کرده بودند، انجام شد. پس از بستری بیمار در بخش حاملگی های پرخطر، ابتدا ادرار 24 ساعته برای تعیین میزان پروتئین جمع آوری و سپس یک نمونه تصادفی ادرار جهت تعیین نسبت پروتئین به کراتی نین گرفته شد. ضریب همبستکی بین دفع پروتئین در ادرار 24 ساعته و نسبت پروتئین به کراتی نین تعیین شد.

یافته ها: از 50 زن باردار، 12 نفر بیش تر از 300 میلی گرم و 38 نفر کم تر از 300 میلی گرم دفع پروتئین در ادرار 24 ساعته داشتند. نسبت پروتئین به کراتی نین مساوی یا کم تر از 0.25 با دفع پروتئین کم تر از 300 میلی گرم و نسبت پروتئین به کراتی نین بیش تر از 0.25 با دفع پروتئین بیش تر از 300 میلی گرم در ادرار 24 ساعته تطابق داشت (ضریب همبستگی (p<0.001, 0.99. حساسیت، ویژگی و ارزش پیش گویی کننده مثبت و منفی این نسبت در پیش بینی مقدار دفع پروتئین در ادرار 24 ساعته، %98 و دقت آن %96 بود.

نتیجه گیری: نسبت پروتئین به کراتی نین نمونه تصادفی ادرار می تواند دفع پروتئین قابل توجه در ادرار (بیش تر از 300 میلی گرم در 24 ساعت) را پیش بینی کند.