بررسی بیماری کاوازاکی کودکان در مرکز پزشکی الزهرای اصفهان (77-1373)

زمینه: کاوازاکی یک بیماری حاد تبدار است که بیش تر در کودکان کم تر از 5 سال تظاهر می کند. در صورت تشخیص به موقع و درمان سریع می توان از عوارض آن که آنوریسم عروقی قلب است، پیشگیری نمود.

هدف: مطالعه به منظور تعیین تظاهرات و چگونگی درمان بیماری کاوازاکی در کودکان بستری در مرکز پزشکی الزهرای اصفهان انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با روش نمونه گیری آسان بر روی 45 بیمار مبتلا به کاوازاکی که در مدت 5 سال (77-1373) به بیمارستان الزهرای اصفهان مراجعه و با تشخیص کاوازاکی تحت درمان قرار گرفتند، انجام شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای و فیشر تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: نسبت ابتلای پسر به دختر 1.8 و بیش ترین فراوانی بیماری در موقع تشخیص در گروه سنی 1 تا 2 سال و در فصل بهار بود. در مورد تظاهرات بالینی، تب در %100، کونژنکتیویت غیر چرکی دو طرفه در %97.8، تغییر رنگ لب ها و حفره دهان در %95.6، تغییرات انتهاها در %97.8، راش چند شکلی %95.6 و لنفادنوپاتی در %62.2 بیماران مشاهده شد. در مورد تظاهرات آزمایشگاهی، esr بالا در crp, 93.3% مثبت در %77.5، ترومبوسیتوز در %74.3، پیوری استریل در %53.7، لکوسیتوز در %53.3 و پروتئینوری در %34.2 بیماران مشاهده شد. در رابطه با عوارض بیماری، آنوریسم عروق کرونر در %22.21، بیماری دریچه میترال در %13.3، افیوژن پریکارد در %11.1، هیدروپس کیسه صفرا در %11.1، افیوژن پلور در %2.2 و انسفالوپاتی در %2.2 بیماران دیده شد.

نتیجه گیری: فراوانی آنوریسم عروق کرونر در بیمارانی که در طی 10 روز او ل پس از مراجعه، تشخیص داده شده و ایمونوگلوبولین وریدی(ivig)  دریافت کرده بودند، به مراتب کم تر از بیمارانی بود که پس از 10 روز معرفی شدند. آنوریسم قلبی رابطه مستقیمی با افزایش لکوسیتوز بیش تر از 20 هزار و افزایش سدیمانتاسیون و افیوژن پریکارد داشت. فراوانی بسیار کم بیماری در گروه سنی زیر یک سال و بالای 6 سال و تأثیر کم ترi.v.i.g  در پیشگیری از آنوریسم عروق کرونر در مقایسه با سایر مطالعه ها ایجاب می کند تا مطالعه دیگری در سطح وسیع تر در این زمینه انجام و علل این اختلاف ها بررسی شود.