تعیین عوامل خطر سقوط درسالمندان مقیم آسایشگاه های سالمندی تهران

زمینه: طبق آمار موجود حدود40 درصد افراد بالای 85 سال سقوط می کنند که در بعضی موارد این حادثه به مرگ منجر می شود.

هدف: مطالعه به منظور تعیین عوامل خطر سقوط در سالمندان مقیم در آسایشگاه های سالمندی تهران انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی در سال 1384 در 10 آسایشگاه دولتی و خصوصی شهر تهران انجام شد. 100 نفر از سالمندان مقیم آسایشگاه ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و وضعیت تعادلی، ایستادن و راه رفتن آنها با کمک ابزار استاندارد "بررسی انجام حرکت هدف دار تی نی تی "(poma) بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری anova،تی و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین سنی سالمندان 83.87±6.36 سال بود. امتیاز آزمون وضعیت ایستادن و راه رفتن در اکثر سالمندان (%52) 10 تا 12 و در کم ترین آنها (%6) 1 تا 3 بود. امتیاز آزمون تعادلی در اکثر آنها (%5) 13 تا 16 و در کم ترین آنها (%4) 2 تا 4 بود. جمع امتیاز آزمون ها در اکثر موارد (%37) 25 تا 28 و در کم ترین موارد (%31) 19 تا 24 بود. بین سن و امتیاز هر کدام از آزمون ها و جمع امتیاز آزمون ها ارتباط مستقیم معنی داری مشاهده شد (p=0.002, γ=0.303).

 نتیجه گیری: سالمندان مقیم آسایشگاه های تهران با توجه به شرایط فیزیولوژیک خود در خطر «افتادن» قرار دارند. کاربرد ابزار بررسی در این تحقیق را می توان به عنوان وسیله ای آسان و سریع جهت تشخیص خطر افتادن در سالمندان پیشنهاد نمود.