شیوع افزایش نسبت انتیما به مدیا در شریان های کاروتید مبتلایان به بیماری عروق کرونر

هدف: مطالعه به منظور تعیین درگیری آترواسکلروتیک شریان های کاروتید و تعیین افزایش نسبت انتیما به مدیا در مبتلایان آترواسکلروز عروق کرونر انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی دو سوکور در سال 1379 در مرکز پزشکی الزهرا و شهید چمران اصفهان بر روی 100 بیمار با سابقه قبلی انجام آنژیوگرافی کرونر انجام شد. گروه مورد شامل 50 بیمار با تنگی بیش از %75 از سطح مقطع یک یا چند رگ کرونر در آنژیوگرافی بود که شرح حال قبلی از حوادث عروقی مغز نداشتند. گروه شاهد 50 بیمار با آنژیوگرافی طبیعی عروق کرونر و عدم وجود سابقه حوادث عروقی مغز بودند که جهت سونوگرافی داپلر رنگی در نظر گرفته شدند.

یافته ها: در گروه مورد (بیماران با آنژیوگرافی غیرطبیعی کرونر) 38 بیمار (%76) آترواسکلروز شریان کاروتید و در گروه شاهد (بیماران با آنژیوگرافی طبیعی کرونر) 10 بیمار (%20) سونوگرافی داپلر رنگی غیرطبیعی داشتند. وقوع همزمان گرفتاری آترواسکلروتیک شریان های کاروتید و کرونر قابل توجه بود (خطر نسبی= 3.43).

نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر بیشتر در معرض ابتلا به آترواسکلروز شریان های کاروتید هستند. بنابراین سون و گرافی داپلر رنگی کاروتید و تعیین ضخامت انتیما و مدیا و تعیین نسبت آن می تواند بیماران در معرض خطر حوادث عروقی مغز را از بیماران کم خطر بعد از عمل جراحی عروق کرونر تفکیک نماید.