ارتباط بین شرایط ارگونومی و محیطی کلاس های درس با احساس درد در دانش آموزان

هدف: این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین شرایط ارگونومیکی و محیطی کلاس های درس با احساس درد در دانش آموزان انجام شد.

مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 442 دانش آموز پسر مقطع ابتدایی (6 تا 11 ساله) شهر زاهدان در سال 1386 به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. نوع، وزن و روش حمل کیف، وزن بدن و احساس درد در اعضای مختلف بدن آنها در پرسش نامه ثبت شدند. این متغیرها با استفاده از متر نواری، ترازو، فتومتر، صداسنج و پرسش نامه ارزیابی شد و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل گردید.

یافته ها: وزن کیف و محتویات داخل آن در %30.68 دانش آموزان بیش از %10 وزن خود آنها بود. %59.3 دانش آموزان کیف را با پشت خود حمل می کردند. %83.5 دانش آموزان از کوله پشتی و بقیه از انواع دیگر کیف ها استفاده می کردند. %36.9 دانش آموزان از درد شانه، %26.7 از درد زانو و %20.8 از درد پشت شکایت داشتند. رابطه معنی داری بین روش حمل کیف و درد شانه، مچ دست و قسمت تحتانی و فوقانی پشت مشاهده نشد. ولی بین نوع کیف مورد استفاده با درد مچ دست ارتباط معنی داری مشاهده شد (p=0.039).

نتیجه گیری: آموزش و توجه به اصول ارگونومی در طراحی کلاس ها، نوع و وزن کیف دانش آموزان ضرورت دارد. اگرچه تأثیر عوامل فوق در درد اعضای بدن در کوتاه مدت محسوس نیست، ولی در درازمدت تأثیر نامطلوبی خواهد داشت.