درک پرستاران از مراقبت مبتنی بر شواهد: یک مطالعه کیفی

مواد و روش ها: مطالعه با طراحی کیفی بر روی 21 نفر از رده های مختلف پرستاری شامل 9 پرستار، 6 سرپرستار، 3 مترون و مدیر ارشد پرستاری و سه مدرس پرستاری که با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه ی نیمه سازمان یافته و مشاهده جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوا مطابق با روش شیواکومجرن انجام شد.

نتایج: شرکت کنندگان در مطالعه دارای سابقه ی کار 4.7±9.9 سال بودند. داده های تحقیق در دو طبقه "مفهوم مراقبت مبتنی بر شواهد" و "ماهیت شواهد" قرار گرفت. شرکت کنندگان واژه ی "مراقبت اصولی" را معادل با مراقبت مبتنی بر شواهد به کار می بردند. از نظر آنها مراقبت مبتنی بر شواهد "مراقبتی علمی و مبتنی بر دانش حرفه ای پرستار است که باید بر اساس نیاز بیمار و با هدف رفع این نیاز انجام شود". داده های مربوط به ماهیت و منابع شواهد در پنج زیرطبقه "دانش بیمار"، "دانش محیطی"، "دانش آموخته شده"، "دانش عملی" و "دانش تحقیقی" قرار گرفت. از نظر شرکت کنندگان، در حال حاضر مراقبت پرستاری عمدتا بر اساس روتین و "دانش عملی" حاصل از تجارب بالینی پرستار انجام شده و دانش حاصل از تحقیقات جدید پرستاری کمترین نقش را در مراقبت ایفا می کند.

نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق، در حال حاضر شواهد حاصل از تحقیقات کمتر در مراقبت پرستاری به کار می روند. پرستاران در زمینه ی درک ارزش و اهمیت تحقیق و کاربرد یافته های حاصل از آن با مشکل مواجه هستند از این رو پیشنهاد می شود تا ضمن تاکید بر مفهوم مراقبت مبتنی بر شواهد و نیز روش های تولید، بازیابی و ارزیابی شواهد تحقیقی در برنامه ی آموزش پرستاری، سیاست های تشویقی برای پرستارانی که عملکرد مبتنی بر شواهد داشته و در جهت ارتقای دانش و مهارت خود و ارتقای کیفیت مراقبت تلاش می کنند در نظر گرفته شود.