بررسی اعتبارسنجش hcg ترشحات سرویکوواژینال در تشخیص پارگی پیش از موعد پرده های جنینی

سابقه و هدف: با توجه به شیوع و عوارض پارگی زودرس پرده های جنینی (prom) و اهمیت تشخیص درست و به موقع آن و میزان بالای مثبت و منفی کاذب روش های تشخیصی موجود، این تحقیق با هدف تعیین اعتبار سنجش hcg ترشحات سرویکوواژینال جهت تشخیص prom در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان زنجان در سال 1385 انجام گرفت.

روش بررسی: تحقیق به روش کارآزمائی بالینی و از نوع تشخیصی روی 86 خانم باردار مراجعه کننده به اورژانس مامایی و درمانگاه پریناتال بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان زنجان انجام گرفت. نمونه ها در دو گروه 43 نفری پارگی قطعی پرده های جنینی ]دید مستقیم با اسپاکولوم (+)، آزمون فرن (+) و آزمون نیترازین (+)] و گروه کنترل یا پرده های جنینی سالم [دید مستقیم با اسپاکولوم (-)، آزمون فرن (-) و آزمون نیترازین (-)] که از نظر هفته حاملگی همسان شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه سرویکوواژینال از طریق شستشوی فورنیکس خلفی با 5 سی سی نرمال سالین و آسپیره کردن آن حاصل شد و با روش elisa مورد بررسی قرار گرفت. سطح آستانه ای با استفاده از منحنی roc (receiver operating characteristic curve) تعیین و قدرت تشخیصی این روش شامل حساسیت، ویژگی، صحت، ارزش پیشگویی مثبت و منفی در تشخیص پارگی زودرس پرده های جنینی تعیین گردید.

یافته ها: حد آستانه ای مناسب جهت سنجش کمی hcg ترشحات سرویکوواژینال جهت تشخیص 22prom میلی واحد در میلی لیتر بدست آمد و بر این اساس حساسیت این تست در تشخیص پارگی زودرس پرده های جنینی 95.3% درصد، ویژگی آن 97.7 درصد، ارزش پیشگویی مثبت آن 97.6 درصد، ارزش پیشگویی منفی آن 95.5 درصد و صحت آن 96.5 درصد بود.

نتیجه گیری: قدرت تشخیصی سنجش کمی hcg ترشحات سرویکوواژینال به روش  elisa جهت تشخیص prom در حد قابل قبولی می باشد.