بررسی شیوع مصرف مواد محرک، الکل و داروهای روانگردان در نوجوانان و جوانان 35-15 ساله شهر تهران

سابقه و هدف: بررسی حاضر با هدف دستیابی به تصویری جامع از شیوع مصرف مواد محرک، الکل و داروهای روانگردان در افراد 15 تا35  ساله تمامی مناطق شهرداری شهر بزرگ تهران در سال  84-83صورت گرفته است.

روش بررسی: نوع مطالعه توصیفی و مقطعی بوده و جامعه آماری شامل تمامی افراد بین 35 تا 15 ساله ساکن در شهر تهران است. این مطالعه در زمستان 1383 و بهار 1384 در سطح مناطق 22 گانه شهر تهران صورت گرفت. اطلاعات به وسیله پرسشنامه ای مشتمل بر متغیرهای اصلی و دموگرافیک و به روش پرسشنامه کتبی (خودایفا) جمع آوری شد. روش نمونه گیری، خوشه ای و تعداد نمونه های اخذ شده، 8175 نفر بوده است. پس از نمونه گیری، داده ها در بانک اطلاعاتی ثبت شده و به وسیله نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: شیوع مصرف داروهای روانگردان، 3.8%؛ مواد محرک، 7.2%، و الکل، 25.7% بود. میانگین نسبی همه گروه ها مشابه جمعیت مورد مطالعه و توزیع جنسی در آنها به طور معناداری در جنس مذکر بیشتر بود. از عواملی که با شیوع کم مصرف همراهی دارد، ورزش، تأهل و حضور پدر و مادر در خانواده است. روابط متشنج والدین بیشترین ارتباط را با شیوع مصرف و در جهت افزایش آن داشته است.

نتیجه گیری: به نظر می رسد که شیوع مصرف الکل در بین نوجوانان و جوانان، درصد بالایی دارد و پس از آن، مصرف مواد محرک و سپس داروهای روانگردان به ترتیب شیوع 7.2% و 3.8% رشد داشته است. همچنین روابط متشنج خانواده ارتباط معناداری با شیوع مصرف بالا دارد.