بررسی روایی و پایایی آزمون osce در ارزیابی مهارت های بالینی دانشجویان سال چهارم پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) شیراز

سابقه و هدف: امتحان بالینی با ساختار عینی یکی از بهترین روش های سنجش ابعاد شناختی، عاطفی و روان حرکتی دانشجویان پرستاری است. پژوهش حاضر به منظور بررسی روایی و پایایی آزمون  (objective structured clinical evaluation) osceبر روی دانشجویان سال چهارم پرستاری انجام شد.

روش بررسی: دراین مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، طبق اولویت بندی کارشناسانه از بین کلیه مهارت های پرستاری، 10 مهارت انتخاب و فهرست وارسی برای عملکردهای منتخب تدوین شد. 37 دانشجو طی دو روز متوالی در 10 ایستگاه osce این مهارت ها را انجام دادند و در هر ایستگاه دو مشاهده گر، مطابق فهرست های وارسی، آنها را ارزیابی کردند. روایی ملاکی (همبستگی میانگین های نمرات دروس بالینی و نظری پرستاری به تفکیک با نمره به دست آمده از آزمون osce) و همسانی درونی (همبستگی نمرات کل دانشجویان در  osce با نمرات دانشجویان در هر ایستگاه) محاسبه شد. همچنین پایایی ارزیابان (همبستگی بین نمرات گزارش شده توسط دو مشاهده گر در هر ایستگاه به طور جداگانه) و دو نیمه سازی آزمون (همبستگی نمرات ایستگاه های فرد و زوج) محاسبه گردید.

یافته ها: ضریب همبستگی نمرات osce با میانگین نمرات نظری و بالینی به ترتیب (p=0.005) 0.52, (p=0.031) 0.38 بود. همسانی درونی، بالاترین ضریب همبستگی 0.77 بود. کمترین و بیشترین مقدار ضریب همبستگی در پایایی ارزیابان به ترتیب 0.38 و 0.95 بود. در دو نیمه سازی آزمون نیز ضریب همبستگی دو نیمه آزمون (p<0.05) 0.61 بود.

نتیجه گیری: استفاده از osce، به عنوان روشی معتبر و پایا برای سنجش مهارت های پرستاری توصیه می شود.