تأثیر به کارگیری محلول دیالیز سرد بر افت فشارخون حین همودیالیز در بیماران مبتلا به مرحله آخر نارسایی کلیه

سابقه و هدف: افت فشارخون شایع ترین عارضه جدی حین همودیالیز است. به کارگیری محلول دیالیز سرد روشی ساده و بدون هزینه است که با ثابت نگه داشتن دمای بدن باعث ثبات وضعیت همودینامیک در حین دیالیز می شود. در این مطالعه تأثیر به کارگیری محلول دیالیز سرد بر فشارخون حین دیالیز و فراوانی افت فشارخون، با روش معمول مقایسه شد.

روش بررسی: این کارآزمایی بالینی به روش متقاطع بر روی بیماران مبتلا به نارسایی کلیه که تحت همودیالیز بودند، انجام گردید. ابتدا بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند (n=22). یک گروه با محلول دیالیز سرد و گروه دیگر با روش معمول تحت درمان قرار گرفتند. در مرحله بعد روش درمان در دو گروه جابجا شد و هر گروه از روش گروه دیگر استفاده کردند.

یافته ها: فراوانی افت فشارخون با میانگین 4.14 در روش دیالیز با محلول سرد کمتر از روش معمول با میانگین 2.91 بود (p=0.007). میانگین فشارخون سیستولی در حین دیالیز با محلول سرد 130.8 میلی متر جیوه بود، در حالی که میانگین آن در دیالیز با روش معمول 120.1 بود (p=0.001). همچنین فشارخون دیاستولی با میانگین 69.6 در روش دیالیز با محلول سرد بیشتر از روش معمول با میانگین 63.5 بود (p=0.03). فراوانی کل علایم افت فشارخون در روش دیالیز با محلول سرد با میانگین 4.6 کمتر از روش معمول با میانگین 8.4 بود (p=0.001). میانگین تعداد درمان های انجام شده برای بهبود افت فشارخون، در همودیالیز با محلول سرد (6.2 بار) کمتر از روش معمول (13.7 بار) بود (p=0.001).

نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که به کارگیری محلول دیالیز سرد باعث افزایش ثبات همودینامیک، کاهش علایم مربوط به افت فشار خون و نیز کاهش نیاز به تدابیر درمانی جهت درمان افت فشارخون حین دیالیز می شود. لذا استفاده از محلول دیالیز سرد در بخش های همودیالیز توصیه می گردد.