بررسی یافته های بالینی و آزمایشگاهی و مشاهدات اندوسکوپیک دستگاه گوارش فوقانی در بیماران بستری شده با سابقه بلع مواد شیمیایی (اسید یا قلیا) در بخش مسمومین بیمارستان لقمان حکیم در سال 1386

سابقه و هدف: انجام ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی (egd) در ارزیابی اولیه بیماران با سابقه بلع مواد سوزاننده امری ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف تعیین یافته های بالینی و آزمایشگاهی و مشاهدات اندوسکوپیک دستگاه گوارش فوقانی، در بیماران بستری شده با سابقه بلع مواد شیمیایی (اسید یا قلیا) در بخش مسمومین بیمارستان لقمان حکیم از فروردین 1386 لغایت اسفند1386  انجام گرفت.

 مواد و روش ها: این مطالعه به روش routine data base انجام گرفت و طی آن پرونده 66 بیمار مسموم با مواد سوزاننده شامل اسید و قلیا که در طی سال 1386 به بیمارستان لقمان حکیم مراجعه کرده و تحت اندوسکوپی قرار گرفته بودند، بررسی شد. اطلاعات استخراج شده از پرونده بیماران شامل سن، جنس، نوع ماده سوزاننده، میزان مصرف ماده سوزاننده، علت مصرف، زمان مراجعه، فاصله زمانی از ایجاد مسمومیت تا مراجعه به اورژانس، علایم بالینی و یافته های آزمایشگاهی بودند. یافته ها با استفاده از نرم افزارspss  نسخه 16 و آزمون های مجذور کای یا دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند و p<0.05 سطح معنی داری اختلاف در نظر گرفته شد.

یافته ها: میانگین سنی بیماران 37 سال بود و زنان بیشترین تعداد مراجعه کنندگان را به خود اختصاص داده بودند (51.5%). میزان مصرف اسید و باز به طور مساوی در میان مسمومین مشاهده شد (43.9%) و بیشترین فراوانی از نظر نوع ماده مصرفی، مربوط به وایتکس بود(33.3%). مصرف مواد سوزاننده به عمد و با قصد خودکشی، بیشترین موارد مصرف را شامل می شد (72.7%). در میان علایم بالینی و آزمایشگاهی، بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به وجود آثار سوختگی و زخم دهانی (60.6%)، آنمی و لکوسیتوز (هر کدام 39.3%) بود. بیشترین فراوانی از نظر درجه بندی (grading) سوختگی دستگاه گوارش فوقانی، مربوط به grade 0 یا نرمال و کمترین آن مربوط به grade iiib بود.

نتیجه گیری: هیچ کدام از علایم بالینی و یافته های آزمایشگاهی، به تنهایی و یا حتی مجموعه مشخصی از آنها، نمی توانند نیاز به انجام اندوسکوپی در بیماران با سابقه بلع مواد سوزاننده را رد کنند.