مقایسه میزان آنتی بادی علیه هلیکوباکترپیلوری در کودکان شهری و روستائی شهر قزوین

سابقه و هدف: با توجه به نقش هلیکوباکترپیلوری در بیماری های مختلف از جمله گاستریت، اولسر پپتیک و بدخیمی ها این مطالعه با هدف مقایسه میزان آنتی بادی سرمی علیه هلیکوباکترپیلوری در کودکان شهری و روستائی شهر قزوین انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه موردی- شاهدی تعداد 150 کودک 2 ماه تا 12 ساله (75 کودک شهری و 75 کودک روستائی) مراجعه کننده به بیمارستان کودکان- قدس شهر قزوین تحت بررسی قرار گرفتند. دو گروه شهری و روستائی از نظر سن و جنس همسان سازی گردیدند. بعد از گرفتن 1 سی سی خون، میزان آنتی بادی iga, igg علیه هلیکوباکترپیلوری با روش الیزا با کیت و bml آلمان اندازه گیری شد.

یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که از 150 کودک، 23 نفر (15.3%) دارای تیتر مثبت آنتی بادی سرمی iga ,igg علیه و هلیکوباکترپیلوری بودند. از 75 کودک شهری، 9 نفر (12%) دارای تیتر مثبت آنتی بادی بودند در حالیکه موارد تیتر مثبت در کودکان روستائی 14 نفر (18%) بود. اختلاف معنی داری بین این دو گروه وجود نداشت. کمترین سن مبتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری در شیرخوار 3 ماهه و بیشترین سن ابتلا در کودک 11 ساله بود.

نتیجه گیری: اگرچه اختلاف معنی داری بین دو گروه شهری و روستایی از نظر میزان ابتلا به هلیکوباکترپیلوری وجود نداشت، میزان آلودگی به هلیکوباکترپیلوری در گروه روستایی بیشتر بود. مطالعات بیشتری در این زمینه توصیه می شود.