مقایسه تأثیر تجویز اکسیتوسین به تنهایی و تجویز توأم اکسی توسین- پروپرانولول بر سیر زایمان-یک مطالعه تصادفی دوسوکور

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر اکسی توسین به تنهایی و همراه با پروپرانولول بر روی القاء و سیر زایمان و میزان سزارین می باشد.

مواد و روش ها: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور شاهددار بر روی 150 زن حامله نولی پار با سن حاملگی 41-39 هفته تمام و بیشاپ اسکور مساوی یا کمتر از 5، یک قلو و سفالیک صورت گرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول (گروه اکسی توسین = 75 نفر) اکسی توسین را به میزان 2 هزارم واحد در دقیقه برای بیمار شروع کرده و سپس هر 15 دقیقه 2 هزارم واحد در دقیقه افزوده می شد تا زمانی که انقباضات مطلوب ایجاد می شد و سپس در همین میزان به مدت 8 ساعت ادامه می یافت که در صورت ورود بیمار به فاز فعال زایمان، عمل القاء تا زایمان بیمار ادامه می یافت. در غیر این صورت، بیمار به بخش منتقل شده و روز بعد پروتکل فوق در مورد بیمار اجرا می شد. با این تفاوت که در صورت عدم ورود به فاز فعال پس از 8 ساعت القاء، بیمار سزارین می گردید. در گروه دوم (گروه پروپرانولول = 75 نفر) قبل از شروع القاء به روش فوق 2 mg پروپرانولول به صورت داخل وریدی و آهسته به بیمار تزریق شده و سپس القاء با اکسی توسین به صورت فوق انجام می گردید. در صورتی که بیمار به روز دوم القاء می رسید، مجدداً قبل از تزریق اکسی توسین، 2mg پروپرانولول داخل وریدی تزریق می شد.

نتایج: بیماران دو گروه از نظر سن مادر، سن حاملگی، بیشاپ اسکور اولیه و وزن نوزادان با یکدیگر تفاوت معنی دار نداشتند. تعداد افرادی که در روز اول القاء زایمان کردند بین دو گروه تفاوت معنی دار نداشت (54 نفر در گروه اکسی توسین (72%) و 62 نفر درگروه پروپرانولول (82.6%). از میان متغیرهای بررسی شده میانگین مدت زمان رسیدن به انقباضات مطلوب در هر دو روز اول و دوم در گروه پروپرانولول به طور معنی داری کوتاه تر از گروه اکسی توسین بود (0.87±2.59 ساعت در مقابل 2±3.7 ساعت)، (p=0.000) برای روز اول و در روز دوم 1±1.8 ساعت در مقابل 0.89±3.9 ساعت، (p<0.002). میانگین فاصله زمانی شروع اینداکشن تا دیلاتاسیون 4-3 ساعت در گروه پروپرانولول در روز اول به طور معنی داری کمتر از گروه اکسی توسین بود. (1.6±3.6 درمقابل 2.4±5.6 ساعت)، (p<0.000). میانگین طول مدت زمان شروع اینداکشن تا زایمان در روز اول در گروه پروپرانولول کمتر از گروه اکسی توسین بود. (2.5±7.67 ساعت در مقابل 4.1±10.18 ساعت)، (p=0.000). دوز اکسی توسین مورد نیاز در روز اول در گروه اکسی توسین بیشتر از گروه پروپرانولول بود (8209±14372.8 میلی یونیت در مقابل 4013±11362 میلی یونیت)، (p=0.005).

نتیجه گیری: مصرف پروپرانولول می تواند پاسخ به اینداکشن را سریع تر، طول مدت لیبر را کوتاه تر و نیز میزان اکسی توسین مصرفی را کمتر کند.