اثر کوتریموکسازول در درمان لنفادنیت توکسوپلاسمایی

مواد و رو ش ها: این مطالعه با طراحی کارآزمایی بالینی روی 46 بیمار مبتلا به لنفادنیت توکسوپلاسمایی صورت گرفت. تشخیص بیماری توسط متخصص بیماری های عفونی و بر اساس معاینه بالینی، آزمایش سرولوژی chemiluminisent و بررسی هیستوپاتولوژی گره لنفاوی صورت گرفت. گره لنفاوی قابل لمس igm>8 iu و هیپرپلازی فولیکولار به عنوان یافته های مثبت در نظر گرفته شدند. بیماران به طور تصادفی در دوگروه 23 نفره قرار گرفتند. به گروه آزمایش کوتریموکسازول خوراکی 48/kg میلی گرم روزانه منقسم در دو دوز به مدت یک ماه داده شد. به گروه کنترل دارویی داده نشد. کلیه بیماران درپایان ماه های 1، 3 و 6 بررسی بالینی و سرولوژیکی شدند. غیرقابل لمس شدن گره لنفاوی درگیر، به عنوان بهبودی و igm<6 iu به عنوان پاسخ سرولوژیکی در نظر گرفته شدند. یافته ها با استفاده از آزمون کای 2 و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: در پایان ماه اول از 23 نفر گروه آزمایش 15 نفر (65.2 درصد) و از 23 نفر گروه کنترل 5 نفر (21.7 درصد) بهبودی بالینی و به ترتیب 52.2 و 13 درصد پاسخ سرولوژی داشتند. بین دو گروه از نظر درمان و پاسخ سرولوژی، اختلاف معنی دار بود (p<0.05). اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر سن، جنس و محل درگیری گره لنفاوی وجود نداشت (p>0.05).

نتیجه گیری: کوتریموکسازول اثرات درمانی خوبی بر لنفادنیت توکسوپلاسمایی دارد و ممکن است در بیمارانی که نیازمند درمان باشند به کار رود.